Wedding

By K home productions Photography

Wedding

By K home productions Photography

Wedding

By K home productions Photography

Wedding

By K home productions Photography

Wedding

By K home productions Photography

Wedding

By K home productions Photography

Wedding

By K home productions Photography

Wedding

By K home productions Photography

Wedding

By K home productions Photography

Wedding

By K home productions Photography

Wedding

By K home productions Photography

Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2011

Φωτισμός φωτογραφίας

Είναι μια από τις πιο σημαντικές πτυχές για τον τρόπο που τραβάτε τις φωτογραφίες σας, και τον τρόπο που αναδεικνύονται. Η δυσκολία έγκειται στις διαφορετικές, συνεχώς μεταβαλλόμενες συνθήκες φωτισμού: φωτογραφία μπορεί να ληφθεί σε εσωτερικό ή εξωτερικό χώρο, το πρωί ή το βράδυ, μερικές φορές σε μεταβαλλόμενες συνθήκες. Σ’ αυτό το άρθρο θα βρείτε  ορισμένες βασικές ιδέες και συμβουλές για το πώς να χρησιμοποιήσετε τον φωτισμό με απλά λόγια για όσους ξεκινάνε με την φωτογραφία.
Υπάρχουν διάφορες τεχνικές που χρησιμοποιούνται από επαγγελματίες φωτογράφους κατά τη λήψη και την επεξεργασία φωτογραφιών ώστε να ανατρέψουν τον κακό φωτισμό και να πάρουν καλές λήψεις. Ας εξετάσουμε τις βασικές μεθόδους λήψης σε διαφορετικό φωτισμό και τις πηγές φωτισμού.
 
Συνθήκες Δρόμου
Όταν φωτογραφίζετε στο δρόμο, ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στην επιλογή της ημέρας (καιρικές συνθήκες) και την ώρα της ημέρας, καθώς οι παράγοντες αυτοί θα μπορούσαν να βελτιώσουν σημαντικά ή να επιδεινώσουν την ποιότητα των φωτογραφιών. Για παράδειγμα, στη συννεφιά οι εικόνες μπορεί να αποκτήσουν ένα βαρετό και λιγότερο θετικό τόνο ή βλέμμα από ότι σε μια ηλιόλουστη ημέρα, αλλά σε μια ηλιόλουστη ημέρα, διατρέχετε τον κίνδυνο της υπερβολικής αντίθεσης ή έκθεσης στη φωτογραφία. Οι βέλτιστες συνθήκες για τις περισσότερες φωτογραφήσεις στο δρόμο είναι μια ηλιόλουστη μέρα με λίγα σύννεφα στον ουρανό. Ο ήλιος πρέπει να είναι πίσω και ελαφρώς προς την πλευρά του φωτογράφου. Και, φυσικά, ο καλύτερος χρόνος για να πάρετε τις εικόνες σας είναι λίγο πριν το πρωί, ή το απόγευμα γιατί αυτή τη στιγμή της ημέρας οι συνθήκες φωτισμού για  την φωτογραφία είναι κοντά στο ιδανικό.
 
Αν είστε σε φωτογράφηση στο δρόμο, να είστε προσεκτικοί κατά τη λήψη με τον ήλιο, στην προκειμένη περίπτωση, ο φωτισμός μπορεί να προκαλέσει τις εικόνες ξεθωριασμένες, χαμηλής αντίθεσης, και με τα χρώματα να μην είναι έντονα. Στη φωτογραφία, υπάρχουν τεχνικές για λήψη με οπίσθιο φωτισμό, ή αντίθετο φως, και όταν τις χρησιμοποιείτε μπορείτε να πάρετε εξαιρετικής ποιότητας φωτογραφίες. Μην ξεχάσετε να ενεργοποιήσετε το φλας όταν ένα αντικείμενο είναι  σκοτεινό. Όταν βρίσκεστε έξω μην τείνετε το φακό της κάμερας απευθείας προς τον ήλιο, γιατί το άμεσο ηλιακό φως μπορεί να χαλάσει τον αισθητήρα της κάμερας.
 
Εσωτερικός φωτισμός
Η επιλογή του φωτισμού κατά τη φωτογράφηση σε εσωτερικούς χώρους δεν είναι λιγότερο σημαντικός παράγοντας. Το βέλτιστο φως για την φωτογράφηση εντός χώρων είναι το φως της ημέρας, αλλά αν δεν υπάρχει αρκετός, θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσετε το ενσωματωμένο φλας ή επιπρόσθετα. Η εκτίμηση για την επιλογή του φωτισμού για κάθε εικόνα είναι ξεχωριστή και συχνά εξαρτάται από την έκθεση και το θέμα σας. Παρ ‘όλα αυτά, θα πρέπει πάντοτε να καθοδηγείται από ορισμένους κανόνες.
 
Πρώτα απ ‘όλα, να θυμάστε ότι ο φωτισμός ποικίλλει σημαντικά ανάλογα με την απόσταση από την πηγή του φωτός. Αυτό σημαίνει ότι όσο πιο μακριά είστε από το παράθυρο, η επιδείνωση του φωτισμού που θα παρατηρήσετε είναι μεγαλύτερη. Πάντα προσπαθήστε να φωτογραφίζετε όσο το δυνατόν πλησιέστερα προς το παράθυρο, και μην στέκεστε μεταξύ της φωτεινής πηγής και του θέματος, επειδή μπορείτε να ρίξετε σκιά. Λήψη με οπίσθιο φωτισμό, όταν το αντικείμενο είναι μεταξύ σας και της φωτεινής πηγής, μπορεί να γίνει μόνο με το φλας, αλλιώς θα πάρετε μόνο το περίγραμμα του θέματος.
 
Ανεπαρκές φως γενικά
Σε περίπτωση ανεπαρκούς φυσικού φωτός, ο ευκολότερος τρόπος για να επιτευχθεί μια καλή φωτογραφία είναι η χρήση του φλας της φωτογραφικής σας μηχανής ή με αύξηση της ευαισθησίας. Χρησιμοποιώντας μεγάλες τιμές της ευαισθησίας οδηγεί σε μια κοκκώδη εικόνα που είναι αισθητή ακόμα και σε μικρές εικόνες, οπότε αν δεν είστε επαγγελματίας με πολλές γνώσεις και πείρα, δοκιμάστε με το φλας.
Πρώτα απ ‘όλα, βεβαιωθείτε ότι έχετε τη σωστή απόσταση από το θέμα. Οι φωτογραφίες που λαμβάνονται με το φλας από απόσταση 1 έως 1,5 μέτρα μπορεί να αντανακλούν το φως, και εικόνες στις οποίες το θέμα είναι μακρύτερα από 10 μέτρα να είναι πολύ σκοτεινές. Ως εκ τούτου, η βέλτιστη απόσταση για λήψεις χρησιμοποιώντας το ενσωματωμένο φλας θα πρέπει να είναι 1,5 έως 10 μέτρα. Κατά τη χρήση του φλας, οι φωτογραφίες έχουν συχνά το λεγόμενο φαινόμενο των κόκκινων ματιών, έτσι μπορείτε να το αφαιρέσετε χρησιμοποιώντας το ενσωματωμένο πρόγραμμα στην κάμερα ή με μεταεπεξεργασία. Όταν η φωτογράφηση γίνεται με φλας, δώστε προσοχή στα διάφορα αντικείμενα που το αντικατοπτρίζουν που εμπίπτουν στο κάδρο. Για να μην χαλάσει την εικόνα σας, αλλάξετε τη γωνία, για να απαλλαγείτε από αυτό το αποτέλεσμα.

Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2011

Αρχιτεκτονική φωτογραφία - Βασικές αρχές (Αrchitectural photography)

Στις τουριστικές εξορμήσεις μας, τις περισσότερες φορές, βρισκόμαστε μπροστά από κτίρια και μνημεία που διαφοροποιούνται σε ό,τι αφορά τις διαστάσεις τους, τις κατασκευαστικές μεθόδους και την αισθητική τεχνοτροπία τους. Οι διαφορές είναι τόσο μεγάλες, δε, ώστε κάθε φορά πρέπει να προσεγγίζουμε το ανάλογο οικοδόμημα με εναλλακτική φωτογραφική τακτική, για να αναδείξουμε τόσο αυτό όσο και το περιβάλλον στο οποίο είναι τοποθετημένο.

Η απόσταση, η γωνία, η ώρα της ημέρας, ο καιρός, τα κτίρια και τα δέντρα τριγύρω, η ύπαρξη νερού (θάλασσα, λίμνη, ποταμός), το υλικό από το οποίο είναι κατασκευασμένο το οικοδόμημα (πέτρα, μάρμαρο, γυαλί, μέταλλο) είναι παράμετροι που μπορείτε να αξιοποιήσετε για να βγάλετε εντυπωσιακές φωτογραφίες. Ας δούμε μαζί τι πρέπει να κάνετε και τι πρέπει να αποφύγετε, αν θέλετε να βγάλετε πραγματικά καλές φωτογραφίες κτιρίων και μνημείων κατά τις περιηγήσεις σας.

Όλα είναι θέμα... timing Περισσότερο από το "τι" θα φωτογραφίσετε και "πότε" θα το φωτογραφίσετε έχει σημασία το "πότε": ανάλογα με το φως που "λούζει" την περιοχή στην οποία βρίσκεται το οικοδόμημα που θέλετε να απαθανατίσετε, θα λάβετε και διαφορετικό αποτέλεσμα. Πρώτος κανόνας για τη φωτογράφηση κτιρίων στη διάρκεια της ημέρα είναι το ότι, αν δεν έχουμε ηλιοφάνεια, τα πράγματα είναι σκούρα (κυριολεκτικά)! Κατά τη φωτογράφηση του ίδιου κτιρίου σε διαφορετική χρονική στιγμή μπορεί να αλλάξει άρδην η εντύπωση που παρουσιάζει η φωτογραφία:


  • Το χάραμα, πριν ανατείλει ο ήλιος, δεν υπάρχει αρκετό φως, ώστε να φαίνονται οι σκιές. Η φωτογράφηση είναι δύσκολη, αλλά, αν υπάρχει υγρασία στην ατμόσφαιρα ή ομίχλη, η φωτογραφία θα αποκτήσει ενδιαφέροντα χαρακτήρα. 
Αξιοποιήστε τη φωτογράφηση ενός κτιρίου επάνω σε λόφο ή κοντά σε ποτάμι ή λίμνη. Για να έχετε θετικότερα αποτελέσματα, καλό θα ήταν να χρησιμοποιήσετε σχετικά αργό κλείστρο (π.χ. 1/5 sec), για να συγκεντρώσει αρκετό φως ο φακός.
 
  • Τις πρωινές ώρες, κατά τις οποίες ο ήλιος έχει ήδη ανατείλει, είναι ίσως η καλύτερη ώρα για φωτογράφηση, καθώς υπάρχει άφθονο φως, οι σκιές είναι ικανοποιητικές και έτσι αναδεικνύονται οι λεπτομέρειες του κτιρίου: γείσα, εσοχές, γλυπτά και σκαλιστά στην πρόσοψη φαίνονται πολύ καλά. 
Το φως χτυπά τα αντικείμενα από πλάγια, κάτι το οποίο είναι βασικός κανόνας για κάθε εξωτερική φωτογράφηση.
 
  • Το μεσημέρι το φως είναι πολύ δυνατό ("σκληρό") και υπάρχει κίνδυνος υπερέκθεσης. Το φως πέφτει σχεδόν κάθετα και χάνονται οι λεπτομέρειες. Οι σκιές γίνονται πολύ έντονες και συχνά το σύστημα φωτομέτρησης υπολειτουργεί. 

Αποτέλεσμα αυτής της λανθασμένης φωτομέτρησης είναι οι φωτογραφίες να έχουν έντονη ανομοιομορφία στην κατανομή της φωτεινότητας.
 
  • Το απόγευμα και λίγο πριν από το ηλιοβασίλεμα δημιουργούνται πολύ καλές συνθήκες φωτογράφησης. Λόγω της μειωμένης υγρασίας, σε σχέση με τις πρωινές ώρες, αυξάνεται το ωφέλιμο βάθος, αν υπάρχει κάποιο τοπίο πίσω από το κτίριο.

Με κρυμμένο τον ήλιο πίσω από το κτίριο είναι δυνατή η σύλληψη της σκοτεινής σιλουέτας του σε μια σύνθεση καθαρά καλλιτεχνική, δεδομένου μάλιστα ότι ο ουρανός θα έχει πάρει ιδιαίτερα εντυπωσιακές αποχρώσεις στην κλίμακα του κόκκινου - κίτρινου.
 
  • Τη νύχτα μπορείτε να αξιοποιήσετε τον τεχνητό φωτισμό (τις λάμπες του δρόμου, τα φώτα των δωματίων, του κτιρίου, πιθανή φωταγώγηση κ.λπ.) και να προσαρμόσετε το φακό ανάλογα: καθυστερείτε όσο το δυνατό το κλείστρο, για να συγκεντρώσει πολύ φως, επιδιώκετε να κρατήσετε τη μηχανή απόλυτα σταθερή, διότι το παραμικρό κούνημα προκαλεί φλουτάρισμα, και στην ανάγκη ανεβάζετε την ευαισθησία του αισθητήρα, όχι πάνω από ISO 200, αν έχετε πρόβλημα με τον οπτικό θόρυβο.

Λάβετε τα μέτρα σας Ας ρίξουμε όμως μια ματιά στις ρυθμίσεις της μηχανής, οι οποίες θα δώσουν τις καλύτερες φωτογραφίες. Σε σχέση με άλλες φωτογραφικές εξορμήσεις, η φωτογράφηση αρχιτεκτονικής είναι σχετικά απλούστερη υπόθεση -τουλάχιστον από πλευράς φωτομέτρησης-, καθώς τα κτίρια από πέτρα, τούβλο ή μπετόν έχουν τονικότητα κοντά στο μέσο γκρίζο, οπότε η μηχανή θα μετρήσει σωστά και θα δώσει καλό επίπεδο έκθεσης.

Εάν όμως το υλικό του κτιρίου είναι πολύ σκούρο (π.χ. φιμέ τζάμια, σκούροι τοίχοι) ή πολύ ανοιχτόχρωμο (π.χ. ασβεστωμένα αιγαιοπελαγίτικα σπίτια), πρέπει να αντισταθμίσετε ανάλογα. Εάν, λοιπόν, η μηχανή σας μετρά πάνω σε ένα σκούρο κτίριο και σας δίνει διάφραγμα f/8 και ταχύτητα 1/30, εσείς βάλτε f/8 και 1/60 ή f/11 και 1/30 (θυμηθείτε ότι αυτά τα δύο δουλεύουν αντιστρόφως ανάλογα). Εάν αντιθέτως η μηχανή μετρά πάνω σε ένα κατάλευκο σπίτι ή ένα κτίριο μέσα στο χιόνι και σας δίνει π.χ. 1/250 sec χρόνο έκθεσης και διάφραγμα f/8, εσείς επιλέξτε στο χειροκίνητο 1/125 και f/8 ή 1/250 και f/5.6. Αν έχετε τη δυνατότητα για αντιστάθμιση έκθεσης (EV compensation), βάλτε -1 στοπ για σκοτεινό κτίριο και +1 για υπερβολικά ανοιχτόχρωμο. Σε περίπτωση που η μηχανή "μπερδεύεται" επειδή υπάρχει ήλιος στο κάδρο και το κτίριο βγαίνει σαν μια σκοτεινή σιλουέτα, μετακινήστε το φακό, ώστε να βλέπετε μόνο το κτίριο, φωτομετρήστε (πατήστε τη σκανδάλη μέχρι το μέσο) και με βάση αυτές τις μετρήσεις ξαναφτιάξτε το κάδρο σας και τραβήξτε τη φωτογραφία (αυτό το κόλπο δεν δουλεύει σε πολλές μηχανές με αποκλειστικά αυτόματες ρυθμίσεις).

Σωστή γωνία - Κατάλληλος φακός  Φυσικά, δεν φωτογραφίζουμε με τον ίδιο τρόπο όλα τα κτίρια: ένα κλασικό κτίριο (π.χ. ένα ανάκτορο) που έχει οριζόντια ανάπτυξη είναι σκόπιμο να το φωτογραφίσουμε μετωπικά ή με μικρή γωνία από τα πλάγια.

Σε αρχαιολογικά μνημεία και χώρους με πολλά ενδιαφέροντα κτίρια σε παράταξη, είναι καλό η μηχανή μας να έχει ευρυγώνιες δυνατότητες, κάτω από τα 32mm που αποτελούν το στάνταρ για την πλειονότητα των compact μηχανών. Εάν μπορείτε να κατεβείτε στα 28, 24, ακόμα και στα 16mm (κάτι το εφικτό, βέβαια, μόνο στις ριφλέξ μηχανές), μπορείτε να τραβήξετε εκπληκτικά τοπία, στα οποία θα δεσπόζει το κτίριο που έχετε επιλέξει να φωτογραφίσετε.
Στην περίπτωση πολύ υψηλών κτιρίων (π.χ. ουρανοξύστες) είναι πολύ δύσκολο να φωτογραφίσουμε ακριβώς από κάτω κοιτάζοντας στην κορυφή χωρίς να καμπυλωθούν οι ακμές του κτιρίου. 


Σε αυτήν την περίπτωση δεν έχετε και πολλές επιλογές: είτε χρησιμοποιείτε έναν ειδικό φακό για την εξουδετέρωση της κύρτωσης ή δουλεύετε εκ των υστέρων τη φωτογραφία στο Photoshop με το εργαλείο της προοπτικής (perspective), αν και η επιτυχία δεν είναι 100% εγγυημένη.

Καλύτερα, λοιπόν, να τηρείτε τις... αποστάσεις από υψηλά κτίρια και να τα δείχνετε μαζί με τον περίγυρό τους, ώστε να καταστήσετε σαφείς τις διαστάσεις τους.









 "Πλάθοντας" τη σωστή σύνθεση Ακόμα κι εάν υποτάξετε το φως στη θέλησή σας, μία άστοχη σύνθεση μπορεί να καταστρέψει μία πολλά υποσχόμενη φωτογραφία. Ένα από τα πιο συνηθισμένα λάθη που γίνονται είναι να παρεμβάλλεται μεταξύ του φακού και του κτιρίου κάποιο από τα πολλά ετερόκλητα αντικείμενα (δέντρα, αυτοκίνητα, περαστικοί). Έτσι, το κεντρικό θέμα χάνει τη δυναμική του.Eάν ο περιβάλλων χώρος του κτιρίου δεν είναι "δικός του" (ένας κήπος π.χ.) και καταλαμβάνεται από άλλα κτίρια και δρόμους, είναι σχεδόν βέβαιο ότι αυτά τα ξένα αντικείμενα θα χαλάσουν την ατμόσφαιρα. Αν έχετε κάνει ένα ταξίδι στη γειτονική Ιταλία και έχετε περιηγηθεί τις περίφημες αναγεννησιακές βίλες, θα παρατηρήσετε ότι το κτίριο "κατέχει" και τον περιβάλλοντα χώρο ή είναι κτισμένο σε έναν λόφο, ώστε να μη χάνεται η φυσιογνωμία του. Ένα δυστύχημα με πολλά παλαιά νεοκλασικά κτίρια ή εκκλησίες -ειδικά στην Αθήνα- είναι το ότι "θάβονται" μέσα στον όγκο των ακαλαίσθητων όγκων από μπετόν, οπότε είναι δύσκολο να φωτογραφηθούν με επιτυχία.
Μην ξεχνάτε να αξιοποιείτε τις ιδιαιτερότητες του περιβάλλοντος, αλλά και τις δυνατότητες που δίνει η ίδια η δομή του κτιρίου: ένα μοντέρνο κτίριο με μεταλλικό σκελετό και τεράστιες γυάλινες επιφάνειες αντανακλά έξοχα τον ουρανό, τα σύννεφα, τα διπλανά κτίρια, τον ήλιο και οτιδήποτε άλλο πέφτει επάνω στη γωνία του φακού σας.

Ένα κτίριο με αψιδωτές διόδους σας προκαλεί να το φωτογραφίσετε μέσα από αυτά, όπως και μία στοά με πολλούς κίονες, η οποία θα φανεί εντυπωσιακή, αν τη φωτογραφήσετε από μέσα και παράλληλα με αυτή. Επίσης, ένα κτίριο (π.χ. γέφυρα, κάστρο) μπορεί να καθρεφτιστεί από μακριά στα νερά μιας λίμνης ή ενός ποταμού, αν πετύχετε νηνεμία και καθαρή ατμόσφαιρα.


Σημασία στη λεπτομέρεια  Διευρύνοντας τις σκέψεις μας για τη χρήση του κατάλληλου φακού, ένας φακός με μεγάλη εστιακή απόσταση (π.χ. 200mm) και άρα υψηλό επίπεδο οπτικού zoom θα σας βοηθήσει να απομονώσετε την πτέρυγα του κτιρίου που βρίσκετε πιο ενδιαφέρουσα και να εστιάσετε σε ακροκέραμα, αγάλματα, γλυπτά, ζωγραφιές, κίονες, τρούλους, θύρες και παράθυρα, φωτιστικά και άλλες περίτεχνες λεπτομέρειες. Ένα πολύ καλό κόλπο για να φωτογραφίσετε αγάλματα, σιντριβάνια ή άλλα αντικείμενα με φόντο τον κύριο όγκο του κτιρίου ή γενικά οποιοδήποτε τοπίο είναι να ανοίξετε αρκετά το διάφραγμα (aperture), ώστε η φωτογραφία να γίνει "ρηχή", μειώνοντας το βάθος πεδίου. Αποτέλεσμα: το αντικείμενό σας φαίνεται θαυμάσια με όλες τις λεπτομέρειές του, ενώ το παρασκήνιο θολώνει με πολύ όμορφο τρόπο.





Για τους έχοντες και κατέχοντες (φακούς) Με τις τιμές των ριφλέξ μηχανών να έχουν πέσει πολύ κάτω από τα 1.000 Ευρώ, είναι ελκυστική η αγορά τους για όσους είναι μεν έμπειροι στη φωτογραφία, αλλά στερούνται του κατάλληλου εργαλείου. Έχοντας μια ριφλέξ ανά χείρας και τον κατάλληλο εξοπλισμό από πλευράς φακών, μπορείτε να τραβήξετε το ίδιο κτίριο από διαφορετικές αποστάσεις και γωνίες, αλλάζοντας άρδην την ατμόσφαιρα και το περιεχόμενο. Καλά αποτελέσματα θα έχετε και με μια compact μηχανή με υψηλό zoom. Έτσι, αν είστε σε μεγάλη απόσταση από το θέμα σας, σε ευρυγώνια θέση των 20mm αυτό ναι μεν θα βγει μικρό, αλλά θα δεσπόζει στο γύρω περιβάλλον. Στα 28mm το κτίριο είναι πιο μεγάλο και καταλαμβάνει μεγαλύτερο μέρος του κάδρου, αλλά και πάλι αυτή δεν είναι η βέλτιστη εστιακή απόσταση. Σε αυτή τη θέση είναι καλύτερο να φωτογραφίζετε ολόκληρα σύνολα από κτίρια, επιμήκη οικοδομήματα στον οριζόντιο ή κάθετο άξονα (πολύ μακρόστενα ή πολύ υψηλά). Καλύτερα τα πράγματα είναι στα 50mm, οπότε το περιβάλλον και το κτίριο έρχονται σε μεγαλύτερη ισορροπία. Στα 100mm το κτίριο κυριαρχεί. Από εκεί και πέρα και ειδικά μετά τα 200mm εστιάζουμε πλέον σε τμήματα του κτιρίου και αρχιτεκτονικές λεπτομέρειες.

Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2011

Προεκτάσεις και ευκολίες φλας

Το ενσωματωμένο φλας των compact μηχανών συχνά είναι αδύναμο και περιοριστικό. Ωστόσο πάντα υπάρχουν μεγάλα περιθώρια βελτίωσης!

Λυχνία υποβοήθησης εστίασης: Η λυχνία AF (Auto Focus) Assist, υποβοηθά το σύστημα φωτομέτρησης και περιορίζει τα λάθη όσον αφορά την εκτίμηση της μηχανής αν χρειάζεται ή όχι ενεργοποίηση του φλας.  Η μικρή αυτή (αλλά αρκετά δυνατή) λυχνία λευκού ή πορτοκαλί χρώματος είναι χρήσιμη σε πορτραίτα και κοντινά θέματα.

Ίσως το πιο εξελιγμένο σύστημα AF διαθέτουν ορισμένες μηχανές της Sony (με τελευταίο δείγμα τη Sony Cyber-shot DSC-V3) το οποίο ονομάζεται HAF (Holographic Auto Focus) και το οποίο αποτελείται από ένα πλέγμα κουκκίδων που σχηματίζεται από ακτίνα laser.

Pop-up ("αναδυόμενο") φλας: Το ενσωματωμένο φλας σε πολλές από τις ημιεπαγγελματικές και επαγγελματικές μηχανές τύπου ριφλέξ αλλά και σε αρκετές compact είναι τύπου pop-up και χαρακτηρίζεται από μεγάλη ισχύ και καλύτερα αποτελέσματα καθώς το φως διαχέεται καλύτερα και δε «σκληραίνει» υπερβολικά τις υφές των αντικειμένων.




Εξωτερικά φλας: Τα εξωτερικά φλας δίνουν μοναδική ευχέρεια στον έμπειρο φωτογράφο.
Τα εξωτερικά φλας συνδέονται σε ειδική για αυτό το σκοπό υποδοχή (“hot-shoe”), η οποία φροντίζει για το συγχρονισμό μεταξύ της μηχανής και του μηχανισμού ενεργοποίησης του φλας. Τα πιο ακριβά φλας είναι περίπλοκα συστήματα με δική τους τροφοδοσία και χειριστήρια, ενώ η φωτομέτρηση επιτυγχάνεται μέσω εξελιγμένων συστημάτων φωτομέτρησης TTL (Through The Lens) και συγκεκριμένα οι μετεξελίξεις του TTL, D-TTL (Digital TTL) και i-TTL (intelligent TTL). Σε αυτά τα συστήματα το φλας ενεργοποιείται με μικρές φωτεινές ριπές για να γίνει ακριβής φωτομέτρηση προτού γίνει η κανονική λήψη. Το μεγάλο πλεονέκτημα των εξωτερικών φλας είναι ότι ρυθμίζονται υπό γωνία ώστε το φως να μην πέφτει κατευθείαν στο αντικείμενο που φωτογραφίζουμε αλλά να προσπίπτει αλλού και να διαχέεται (bounce flash) ώστε να φωτίζει ομοιόμορφα το χώρο και να φωτίζει πιο «γλυκά» την εικόνα.

Τεχνικές χρήσης του φλάς

Η κατεξοχήν χρησιμότητα του φλας έγκειται σε φωτογραφήσεις κοντινών θεμάτων και ιδιαίτερα σε πορτραίτα. Η χρήση του φλας είναι ιδιαίτερα ευεργετική, καθώς η στιγμιαία έντονη φωτεινότητά του επιτρέπει στο θέμα μας να εμφανιστεί σωστά, ακόμη κι όταν κινείται, καθώς το κλείστρο δε χρειάζεται να ανοιγοκλείσει αργά για να πάρει πολύ φως, και όλοι ξέρουμε τι γίνεται όταν το κλείστρο παραμένει επί πολλή ώρα ανοικτό: αν το θέμα μας κινείται έστω και κατ’ ελάχιστο, η κίνηση καταγράφεται στην εικόνα με τη μορφή μιας θολότητας στην κατεύθυνση της κίνησης (motion blur). Αρκετές απλές τεχνικές μας επιτρέπουν να εκμεταλλευθούμε το φλας καλύτερα:
  • Εξαφάνιση του φαινομένου red-eye: Το γνωστό πρόβλημα red-eye («κόκκινα μάτια»), εμφανίζεται όταν απο το δυνατό φως του φλας προκαλείται ανταλάκλαση των αιμοφόρων αγγείων των ματιών με αποτέλεσμα αυτά να προκαλούν αλλοίωση του φυσικού χρώματος της κόρης.(βλ. ανάρτηση: http://khomeproductions.blogspot.com/2010/12/red-eyes.html ) Αυτό το φαινόμενο μπορεί να μειωθεί ή να εξαφανιστεί αν χρησιμοποιήσετε την ειδική λειτουργία anti red-eye της μηχανής, με την οποία, πριν τη φωτογράφηση, το φλας ανάβει μια ακόμη φορά. Όσο πιο μακριά είναι το φλας από το φακό, τόσο πιο μειωμένο είναι αυτό το φαινόμενο. Εξάλλου, όλα τα προγράμματα επεξεργασίας εικόνας πλέον διαθέτουν έτοιμο εργαλείο εξάλειψης του φαινομένου red-eye.
  • Σωστή επιλογή θέσης υποκειμένου: Το φλας θα λειτουργήσει καλύτερα όταν στο κάδρο σας υπάρχει μόνο ένα υποκείμενο. Αν μέσα στη φωτογραφία υπάρχουν δύο ή περισσότερα πρόσωπα, τότε θα πρέπει όλα να βρίσκονται δίπλα το ένα στο άλλο και όχι το καθένα σε διαφορετικές αποστάσεις από το φακό, ειδάλλως, το πιο κοντινό πρόσωπο θα φωτιστεί περισσότερο. Βέβαια μπορείτε να έχετε εσκεμμένα ένα υποκείμενο πιο κοντά για να ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα. Επίσης, θα πρέπει να προσέξετε ιδιαίτερα όταν φωτογραφίζετε ένα πρόσωπο με την πλάτη του στον τοίχο: αν φωτογραφίζετε έστω και υπό μικρή γωνία, η σκιά που θα δημιουργηθεί θα είναι πολύ σκληρή και εμφανής. Για αυτό αποφεύγετε να φωτογραφίζετε με background τοίχο από πολύ κοντά και προτιμήστε στο φόντο να υπάρχει αρκετός χώρος μέσα στο δωμάτιο ή ένας ανοικτός χώρος με πολλή προοπτική.
  • Χρήση φλας την ημέρα: Ακόμα και εκεί που η μηχανή δεν ενεργοποιεί το φλας, μπορούμε να επεμβούμε και να το χρησιμοποιήσουμε ακόμη κι όταν είναι μέρα, προκειμένου να αναδείξουμε τις λεπτομέρειες. Σε αυτή την κατάσταση το φλας λειτουργεί σε θέση “forced” ή “fill”, όπως λέμε, για να αναδείξει λεπτομέρειες που κανονικά δε φαίνονται. Περιπτώσεις που θα χρησιμοποιήσουμε fill φλας είναι οι εξής:
  1. Όταν φωτογραφίζουμε πορτραίτο την ημέρα με δυνατό ήλιο κόντρα πίσω από το υποκείμενο με αποτέλεσμα να μη φαίνονται οι λεπτομέρειες του προσώπου.
  2. Όταν φωτογραφίζουμε σε εσωτερικό χώρο με επαρκή φωτισμό, αλλά στο φόντο υπάρχουν παράθυρα από τα οποία μπαίνει έντονο φως ή υπάρχουν μεμονωμένες τεχνητές πηγές έντονου φωτός με αποτέλεσμα το υπόλοιπο θέμα να εμφανίζεται υποεκτεθιμένο.

Zoom: Πότε το χρειαζόμαστε;

Όπως και στην περίπτωση χρήσης κυαλιών, έτσι και μια φωτογραφική μηχανή με υψηλό επίπεδο zoom μας διευκολύνει ώστε να φωτογραφήσουμε θέματα τα οποία δεν μπορούμε (ή δε θέλουμε) να πλησιάσουμε για πολλούς και διάφορους λόγους. Η επιλογή μηχανής με φακό (ακριβέστερα: σύστημα φακών, καθώς σε πολλές περιπτώσεις χρησιμοποιούνται επάλληλοι φακοί διαφορετικών σχημάτων ακόμα και πάνω από 10 τον αριθμό) υψηλού zoom είναι καλή επιλογή γα όσους φωτογραφίζουν αθλητικά γεγονότα (π.χ. ποδοσφαιρικό αγώνα, αγώνες αυτοκινήτων) και εκ των πραγμάτων δεν μπορούν να βρίσκονται κοντά στο επίκεντρο της δράσης. Επίσης μηχανές με υψηλό zoom είναι ιδανικές για παρατηρησιακούς σκοπούς όπως π.χ. παρακολούθηση κινήσεων πτηνών και άλλων ζώων (το λεγόμενο “birdwatching” το οποίο είναι δημοφιλές χόμπυ στο εξωτερικό), και φυσικά στην αστρονομία και συγκεκριμένα στην αστροφωτογράφηση (κυρίως ηλιακές και σεληνιακές παρατηρήσεις). Επίσης μην ξεχνάμε ότι η «τηλεφωτογράφηση» μπορεί να μας δώσει πολύ καλά ανθρώπινα πορτραίτα και μάλιστα καθώς το αντικείμενό μας θα είναι μακρυά μας, η έκφρασή του θα είναι περισσότερο φυσιολογική και λιγότερο επιτηδευμένη.


Ωστόσο, κατά την επιλογή μηχανής με μεγάλο zoom πρέπει να έχετε υπόψη σας τα εξής:

  • Όσο περισσότερο zoom κάνουμε, τόσο περισσότερο κάθε αστάθεια του χεριού μας προκαλεί πολύ χειρότερο κούνημα («φλουτάρισμα») στη φωτογραφία, απ’ ότι όταν δε χρησιμοποιούμε zoom. Για αυτό είναι πολύ χρήσιμο ο φακός να διαθέτει σύστημα σταθεροποίησης (stabilizer). Συχνά οικονομικές μηχανές με τηλεφακό της τάξης του 8 ή 10x δε διαθέτουν τέτοιο σύστημα και είναι δύσκολες στο χειρισμό καθώς χρειάζονται τρίποδο για να μην έχετε προβλήματα.
  • Όσο περισσότερο zoom κάνετε τόσο «επιταχύνεται» το κινούμενο αντικείμενο που θέλετε να φωτογραφήσετε και τόσο πιο γρήγορα φεύγει από το κάδρο σας. Και πάλι η χρήση τριπόδου είναι απαραίτητη ώστε να μπορείτε να κινείτε εύκολα τη μηχανή στον οριζόντιο άξονα παρακολουθώντας την κίνηση (“panning”).
  • Όσο μεγαλύτερο επίπεδο zoom χρησιμοποιείτε τόσο πιο εμφανές είναι το φαινόμενο “vignetting” δηλαδή η εμφάνιση σκοτεινών τριγωνικών περιοχών στις γωνίες της φωτογραφίας. Αυτό το φαινόμενο είναι περισσότερο εμφανές σε θέματα με ανοιχτώχρωμες επιφάνειες. Ωστόσο και πάλι αυτό επαφίεται περισσότερο στην ποιότητα των φακών.

Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011

Τεχνικές προδιαγραφές φωτογραφίας διαβατηρίων




Αγαπητοί μας φίλοι καιρό είχαμε να αναρτήσουμε κάτι νέο αλλά η φετινή σαιζόν ήταν πολύ πετυχημένη για μας, και αυτό σημαίνει πολύ δουλειά και λίγος χρόνος. Πιστεύω ότι απο δω και πέρα μέχρι τον Μάιο θα αναρτήσουμε πολλά μαθήματα και tips.

Για σήμερα λοιπόν σας έχω τις προδιαγραφές των φωτογραφιών διαβατηρίου σύμφωνα με τα Ελληνικά αλλά και τα διεθνή πρότυπα. Για όσους λοιπόν ξέρουν λίγο photoshop και θέλουν να κάνουν μόνοι τους αυτή την δουλειά ας ακολουθήσουν τις οδηγίες παρακάτω. Άν δεν πετύχετε τις προδιαγραφές το πιθανότερο ή μάλλον σίγουρο είναι, να μην γίνουν αποδεκτές οι φωτογραφίες και να χρειαστεί να επαναλάβετε την προσπάθεια.


Οι προδιαγραφές είναι οι εξής:

Παλαιότητα και Διαστάσεις φωτογραφίας για Διαβατήριο
Η φωτογραφία για έκδοση διαβατηρίου είναι πρόσφατη και όχι πέραν του μηνός. Οι διαστάσεις της είναι 40mm X 60 mm και θα πρέπει να έχει εμφανισθεί με χημικό τρόπο σε φωτογραφικό χαρτί υψηλής ποιότητας (όχι εκτύπωση με κοινούς εκτυπωτές σε κοινό χαρτί)
 
Πόζα
Για την φωτογραφία του Διαβατηρίου θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί ο μετωπικός τύπος εικόνας.  Η περιστροφή της κεφαλής θα πρέπει να  είναι  λιγότερο από +/-5 βαθμούς από το κέντρο σε κάθε κατεύθυνση. Επάνω - κάτω, αριστερά – δεξιά.
 
Ώμοι
Οι ώμοι θα πρέπει να είναι "ευθυγραμμισμένοι" στην εικόνα. Οι φωτογραφίες "πορτρέτου", όπου το πρόσωπο κοιτάει πάνω από τον ένα ώμο, δεν είναι αποδεκτές.
         
Έκφραση
Η έκφραση θα πρέπει να είναι ουδέτερη (χωρίς χαμόγελο) και με τα δύο μάτια κανονικά ανοιχτά (όχι ορθάνοιχτα) και το στόμα κλειστό. Πρέπει να γίνει κάθε δυνατή προσπάθεια έτσι ώστε οι εικόνες που θα  παραληφθούν να είναι σύμφωνες με τις παρούσες προδιαγραφές. Χαμόγελο με κλειστό στόμα δεν συνιστάται. Ο απεικονιζόμενος  επιβάλλεται να είναι αποκλειστικά μόνος (δεν θα πρέπει να εμφανίζονται πλάτες καρεκλών, παιχνίδια ή άλλα πρόσωπα), κοιτώντας τον φακό με ουδέτερη έκφραση και το στόμα κλειστό.  
 
Παραδείγματα μη αποδεκτών εκφράσεων
α. Κλειστά μάτια
β. Μάτια που καλύπτονται από μαλλιά
γ. Μάτια που καλύπτονται μερικώς από σκελετό γυαλιών   
 
Παραδείγματα μη συνιστάμενων εκφράσεων
α. Χαμόγελο που φαίνονται δόντια ή/και εσωτερικό του στόματος
β. Υπερύψωση φρυδιών
γ. Μάτια που δεν κοιτούν απ’ ευθείας στη κάμερα
δ. Στραβισμός
ε. Συνοφρύωση  
Βοήθεια για την σωστή τοποθέτηση του προσώπου
Δεν πρέπει να φαίνονται τα χέρια ενός ατόμου που υποβοηθά την σωστή τοποθέτηση του εικονιζόμενου προσώπου
Σε καμία περίπτωση οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο δεν θα εμφανίζεται στη μετωπική εικόνα.
 
Φόντο
Το όριο κεφαλιού – φόντου πρέπει να είναι εντελώς ευκρινές σε ολόκληρο το αντικείμενο (το μεγάλο και πυκνό μαλλί είναι αποδεκτό). Δεν πρέπει να φαίνονται καθόλου σκιές στο φόντο του προσώπου.
 
Σκιές στο πρόσωπο
Η περιοχή του προσώπου,  από τα μαλλιά μέχρι το πηγούνι, και από αυτί σε αυτί, θα είναι σαφώς ορατή και χωρίς σκιές. Ειδική μέριμνα θα πρέπει να ληφθεί στις περιπτώσεις όπου πέπλα, μαντίλια ή καπέλα δεν μπορούν να αφαιρεθούν για θρησκευτικούς λόγους και να εξασφαλιστεί ότι αυτά τα καλύμματα δεν κρύβουν οποιαδήποτε χαρακτηριστικά του προσώπου και δεν δημιουργούν κάποια σκιά. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις τα σχετικά καλύμματα πρέπει να αφαιρούνται.
       
Σκιές στα μάτια
 Δε πρέπει να υπάρξουν σκοτεινές σκιές στα μάτια λόγω των φρυδιών. Η ίριδα και η κόρη των ματιών πρέπει να είναι ευκρινώς ορατή.  
      
Ομοιομορφία φόντου
Το φόντο θα πρέπει να είναι απέριττο και δεν πρέπει να περιέχει γραμμές ευθείες ή καμπύλες. Συμπερασματικά το φόντο θα πρέπει να είναι ομοιόμορφο ή με ομοιογενή χρωματισμό, με απαλές διακυμάνσεις φωτεινότητας προς μια κατεύθυνση μόνο.
 
Παραδείγματα φόντου
Ένα προτεινόμενο συνηθισμένο φόντο είναι γκρι χρώματος 18% με απέριττη απαλή επιφάνεια. Απαλά χρωματιστά φόντα όπως το γαλάζιο είναι επίσης αποδεκτά. Ένα λευκό φόντο είναι αποδεκτό με τη προϋπόθεση ότι το πρόσωπο και τα μαλλιά διαχωρίζονται ευκρινώς από αυτό.
 
Φωτισμός θέματος και σκηνικού
Ο φωτισμός θα διαχέεται ομοιόμορφα σε κάθε πλευρά του προσώπου από πάνω έως κάτω. Δεν πρέπει να φαίνεται καμία σημαντική κατευθυντικότητα του φωτός από την οπτική γωνία του φωτογράφου.  
Θερμά σημεία  
Μεγάλη προσοχή πρέπει να ληφθεί για την αποφυγή των "θερμών σημείων" (λαμπερές περιοχές φωτός που γυαλίζει στο πρόσωπο). Αυτά τα φαινόμενα συνήθως προκαλούνται από τη χρήση μιας φωτεινής υψηλής έντασης και συγκέντρωσης. Αντί αυτού επιβάλλεται να χρησιμοποιηθεί διαχεόμενο φως, πολλαπλές ισοδύναμες πηγές ή άλλες μέθοδοι φωτισμού.
Γυαλιά 
Εάν το άτομο φορά συνήθως γυαλιά τότε πρέπει να φοράει τα γυαλιά του για να φωτογραφηθεί. Τα γυαλιά θα πρέπει να είναι καθαρά και διαφανή ώστε η κόρη και η ίριδα των ματιών να είναι σαφώς ορατές.
Εάν  τα γυαλιά είναι τύπου που σκουραίνει αυτόματα με το φως, οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να φωτογραφηθούν κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να μην αλλάξουν αυτά απόχρωση. Μόνο σε ακραίες περιπτώσεις, όπου η απόχρωση δεν μπορεί να μειωθεί, τα γυαλιά θα πρέπει να αφαιρεθούν.
Σκούρα γυαλιά ή γυαλιά ηλίου είναι αποδεκτά μόνο για ιατρικούς λόγους, άλλως επιβάλλεται να αφαιρούνται.
Θα πρέπει να ληφθεί μέριμνα, έτσι ώστε τα πλαίσια των γυαλιών να μην αλλοιώνουν τα μάτια.
Δε πρέπει να υπάρχει καμία αντανάκλαση φωτός στα γυαλιά. Αυτό συνήθως μπορεί να επιτευχθεί τροποποιώντας τη γωνία μεταξύ πηγής φωτός, αντικειμένου και φωτογραφικής μηχανής σε 45ο (μοίρες) ή και περισσότερο.
Επίδεσμοι ματιών  
Η χρήση επιδέσμων στα μάτια επιτρέπεται μόνο για λόγους υγείας.
 
Κάλυπτρα κεφαλής  
Δεν επιτρέπονται, παρά μόνον για θρησκευτικούς λόγους, αλλά πρέπει να φαίνονται καθαρά τα χαρακτηριστικά του προσώπου, από το κάτω μέρος του σαγονιού έως το απώτερο σημείο του μετώπου, καθώς και οι δύο παρειές του προσώπου.
 
Όχι υπερβολική ή ανεπαρκής έκθεση  
Για κάθε λεπτομέρεια του προσώπου, οι χρωματικές διαβαθμίσεις θα πρέπει να είναι σαφώς ορατές. Με αυτή την έννοια δεν θα πρέπει να υπάρξει κανένας κορεσμός (από υπερβολική ή ανεπαρκή έκθεση) στο πρόσωπο.
 
Εστίαση και βάθος του πεδίου
Η εικόνα θα πρέπει να είναι άριστα εστιασμένη από τη μύτη ως τα αυτιά και από το πηγούνι ως τα μαλλιά. Αν και αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ασάφεια του φόντου, κάτι τέτοιο δεν αποτελεί πρόβλημα. Σε μια τυπική φωτογράφηση, για τη βέλτιστη ποιότητα του προσώπου το f-stop του φακού πρέπει να ρυθμιστεί στα δύο (ή περισσότερα) f-stop κάτω από το μέγιστο άνοιγμα διαφράγματος αν γίνεται για την επίτευξη επαρκούς βάθους πεδίου.
Όλες οι εικόνες θα έχουν ικανοποιητικό βάθος εστίασης για να διατηρήσουν ανάλυση καλύτερη από δύο χιλιοστόμετρα στο πρόσωπο που φωτογραφίζεται.
Ανάλυση εικόνας καλύτερη του 1mm μπορεί να επιτευχθεί εάν σε μια δοκιμαστική φωτογράφηση είναι εμφανή τα χιλιοστομετρικά σημάδια που τοποθετούνται στη μύτη και τα αυτιά του ατόμου που αντικρίζει τη κάμερα.
Εάν η κάμερα στερείται αυτόματης εστίασης, τότε το πρόσωπο πρέπει να τοποθετείται πάντα στη βέλτιστη θέση.
 
Αφύσικο χρώμα
Ο αφύσικα χρωματισμένος φωτισμός, κίτρινος, κόκκινος, κ.λπ. δεν επιτρέπεται. Προσοχή πρέπει να δοθεί για τη διόρθωση της ισορροπίας λευκού φωτός της συσκευής φωτογράφησης. Ο φωτισμός θα παράγει μια εικόνα προσώπου με φυσικούς τόνους σάρκας. Το φαινόμενο "κόκκινα-μάτια" δεν είναι επιτρεπτό. Οι έγχρωμες φωτογραφίες θα πρέπει να βασίζονται σε τεχνικές ισορροπημένου χρωματικά φωτός όπως π.χ. υψηλής θερμοκρασίας χρώματος flash.
Ρύθμιση χρώματος με τη χρήση φόντου γκρι χρώματος 18% ή με άλλη μέθοδο (όπως ρύθμιση του λευκού) συνιστάται. 
 
Διαβάθμιση χρώματος ή τόνων του γκρι
Μια διαδικασία που επιδιώκει υπερβολική ή ανεπαρκή έκθεση ενός χρώματος ή τόνου του γκρι για αισθητικούς λόγους δεν επιτρέπεται. Το πλήρες της εικόνας είναι απαιτητό. Τα δόντια και το λευκό των ματιών θα είναι σαφώς ανοιχτά ή άσπρα (όπου χρειάζεται) και οι μελαχρινές τρίχες ή χαρακτηριστικά (όπου χρειάζεται) θα είναι σαφώς σκοτεινά.
 
Ακτινική παραμόρφωση των φωτογραφικών φακών
Το φαινόμενο «μάτι ψαριού» που συνδέεται με τις ασυνήθιστα μεγάλες μύτες στην εικόνα δεν επιτρέπεται. Αν και κάποια παραμόρφωση είναι σχεδόν πάντα παρούσα κατά τη φωτογράφηση πορτρέτου, η παραμόρφωση αυτή πρέπει να περνά απαρατήρητη από την ανθρώπινη εξέταση.
Η ακτινική παραμόρφωση λόγω φακού είναι ένα φαινόμενο που πρέπει να περιοριστεί. Για ένα τυπικό φωτογραφικό σύστημα με το αντικείμενο σε απόσταση 1,5 με 2,5 μέτρα από τη κάμερα, το εστιακό μήκος του φακού θα πρέπει είναι όσο ενός μέσου τηλεφακού. Για παράδειγμα μια φωτογραφία των 35mm θα χρειαστεί φακό εστιακού μήκους 90 mm με 130 mm . Πρακτικά, για τους διάφορους οπτικούς αισθητήρες, το συνιστάμενο εστιακό μήκος είναι 2 με 3 φορές η διαγώνιος του αντίστοιχου αισθητήρα.  
Διαστάσεις προσώπου
Σε αυτό το σημείο περιγράφονται οι ελάχιστες σχετικές διαστάσεις της πλήρους εικόνας, σε σχέση με το πρόσωπο. Αυτές οι ελάχιστες απαιτήσεις θα βεβαιώσουν ότι ολόκληρο το κεφάλι είναι στην εικόνα, καθώς επίσης και η πάνω γραμμή των ώμων θα είναι ορατή. Το σχήμα παρουσιάζει μια εικόνα πορτρέτου και κεφαλής με τις διαστάσεις Α, Β, BB, CC, και DD  που αναφέρονται  κατωτέρω.
 
       
Σχήμα. - Γεωμετρικά χαρακτηριστικά της πλήρους μετωπικής εικόνας προσώπου
 
Κεντροθετημένη εικόνα
Τα κατά προσέγγιση μεσαία σημεία του στόματος και της γέφυρας της μύτης θα βρεθούν  σε μια  φανταστική κάθετη γραμμή AA που τοποθετείται στο οριζόντιο κέντρο της εικόνας.        
 
Θέση των ματιών
Η απόσταση BB, δείχνει την απόσταση από την κάτω άκρη της εικόνας και μίας φανταστικής οριζόντιας γραμμής που περνά μέσω του κέντρου των ματιών. θα πρέπει να είναι μεταξύ 50% και 65% της συνολικής κατακόρυφου  απόστασης Β της εικόνας. Μία εξαίρεση επιτρέπεται για τα παιδιά κάτω από την  ηλικία των 11 ετών, οπότε σ' αυτή την περίπτωση το χαμηλότερο όριο θα τροποποιηθεί σε 40%
      
Πλάτος του κεφαλιού
Το πλάτος του κεφαλιού ορίζεται ως η οριζόντια απόσταση μεταξύ δύο φανταστικών κατακόρυφων. Κάθε φανταστική γραμμή σύρεται μεταξύ των ανώτερων και χαμηλότερων λοβών κάθε αυτιού και θα τοποθετηθούν εκεί όπου το εξωτερικό του αυτιού συνδέεται με το κεφάλι. Το πλάτος κεφαλής παρουσιάζεται ως μήκος CC στο ανωτέρω σχήμα.
Προκειμένου να βεβαιωθεί ότι το ολόκληρο πρόσωπο είναι ορατό στην εικόνα, το ελάχιστο πλάτος εικόνας θα ορισθεί ως πλάτος εικόνας / πλάτους κεφαλής (A:CC) κοντά στην αναλογία 8:5. 
Για τις μετωπικές εικόνες η αναλογία πλάτους κεφαλιού προς πλάτος εικόνας θα πρέπει να είναι μεταξύ 8:5 ≈ 65% έως 2:1 ή 50% και αυτό καλύπτει τις απαιτήσεις.
Για τις περιπτώσεις που το αντικείμενο έχει υπερβολικά πυκνό μαλλί δεν είναι απαραίτητο να συμπεριληφθεί όλο το μαλλί στη φωτογραφία αλλοιώνοντας τη παραπάνω αναλογία.
   
Μήκος του κεφαλιού
Το μήκος ενός κεφαλιού ορίζεται ως η κάθετη απόσταση μεταξύ της βάσης του πηγουνιού και της κορώνας, εμφανιζόμενο σαν μήκος DD στο ανωτέρω σχήμα.
Προκειμένου να βεβαιωθεί ότι το πρόσωπο ολόκληρο είναι ορατό στην εικόνα, το ελάχιστο ύψος προσώπου μεταξύ της βάσης του πηγουνιού και της κορώνας απόστασης (DD) δεν θα είναι περισσότερο από 65% του κάθετου μήκους της εικόνας.
Για τους έφηβους και τους ενήλικες το διάστημα από το πηγούνι μέχρι το μέτωπο θα πρέπει να καλύπτει το 60% έως 65% του κάθετου μήκους της εικόνας.
Για τα παιδιά, δηλαδή για τα άτομα ηλικίας 11 ετών και κάτω, μια αναλογία ακόμα και 50% είναι αποδεκτή και ίσως απαραίτητη για την αποφυγή παραμορφώσεων όπως το φαινόμενο του "ματιού του ψαριού" ή ασαφούς εικόνας.  

Τετάρτη 23 Μαρτίου 2011

(Άσκηση): Κατανοώντας το βάθος πεδίου στην πράξη.


 Ξέρουμε στην θεωρία ότι το βάθος πεδίου σε μια φωτογραφία είναι το εστιασμένο μέρος της (net , καθαρό), που ξεκινά από το πιο κοντινό εστιασμένο σημείο στην μηχανή μας και φτάνει μέχρι το πιο μακρινό. Γνωρίζουμε επίσης ότι το βάθος πεδίου το ελέγχουμε από το διάφραγμα. Δηλ. όσο πιο ανοικτό διάφραγμα έχουμε, τόσο πιο περιορισμένο βάθος πεδίου θα πετύχουμε και το αντίστροφο.
Ας δούμε λοιπόν στην πράξη με μια κλασική άσκηση τα αποτελέσματα:

Απαραίτητα θα πρέπει να γυρίσετε το mode της μηχανής σας στο manual ώστε  έχετε τον έλεγχο των ρυθμίσεων της ταχύτητας και του διαφράγματος ή στο πρόγραμμα με προτεραιότητα διαφράγματος(προτιμάται) (βλ.Τρόποι ρύθμισης της έκθεσης.)  
Τοποθετήστε την μηχανή σας στο τρίποδό σας ή αν δεν έχετε σε ένα σταθερό σημείο.
Απέναντί σας σε απόσταση (1,5 – 2 m)  πάνω σε ένα τραπέζι τοποθετήστε 3 αντικείμενα. Ίσως 3 βιβλία όρθια ή μικρές γλάστρες με λουλούδια ή ότι εσείς θέλετε.
Θα πρέπει να τα τοποθετήσετε σε 3 διαφορετικές αποστάσεις το καθένα από την μηχανή σας και με τέτοιον τρόπο ώστε να έχετε οπτική επαφή και με τα 3 αντικείμενα (βλ. Φώτο 1).

(φώτο 1)

Βήμα 1ο
Βάλτε το πιο ανοιχτό διάφραγμα που διαθέτει ο φακός που χρησιμοποιείτε.
Εστιάστε στο πιο κοντινό αντικείμενο και τραβήξτε μια φωτογραφία. Τι παρατηρείτε…; Ότι το αντικείμενο που εστιάσατε είναι καθαρό-net , και τα άλλα δύο είναι θολά-φλού. Ίσως δείτε επίσης ότι το πιο μακρινό αντικείμενο είναι αρκετά πιο θολό από αυτό στη μέση.

Βήμα 2ο
Τραβήξτε τώρα με τις ίδιες ρυθμίσεις μια φωτογραφία αλλά αυτή την φορά εστιάστε στο 2ο   αντικείμενο. Βλέπετε σίγουρα ότι το αντικείμενο που εστιάσατε είναι καθαρό-net και τα 1 & 3 είναι θολά-φλού.  

Βήμα 3ο
Με τις ίδιες ρυθμίσεις τραβήξτε φωτογραφία εστιάζοντας στο αντικείμενο 3.
Παρατηρείτε ότι το αντικείμενο 3 είναι καθαρό-net και τα 1 &2 είναι θολά.
Ίσως το 1 είναι πιο θολό από το 2.

Αυτό σημαίνει ότι το βάθος πεδίου περιορίζεται σε μερικά cm μπροστά και πίσω από το αντικείμενο που εστιάζουμε κάθε φορά. Αλλά και όσο πιο απομακρυσμένο είναι το αντικείμενο από το σημείο εστίασης εμπρός και πίσω, τόσο πιο θολό είναι.


Βήμα 4ο
Επαναλάβετε τα ίδια βήματα αλλά αυτή τη φορά βάλτε ένα διάφραγμα 7,1 – 8.
Βλέπουμε ότι στην κάθε περίπτωση το βάθος πεδίου έχει διευρυνθεί αρκετά.
Δηλ. παρατηρούμε ότι όταν εστιάσουμε στο αντικείμενο 1 τότε το 2 θα πλησιάζει και αυτό στην καθαρότητα με το 1 αλλά το 3 θα παραμένει αρκετά θολό.
Αν εστιάσουμε στο αντικείμενο 2 τότε βλέπουμε ότι το 1 & 3 είναι λίγο θολά κ.ο.κ.

Βήμα 5ο
Επαναλάβετε ξανά τα 3 πρώτα βήματα, αυτή τη φορά με διάφραγμα γύρω στο 16.
Σ’ αυτή την περίπτωση παρατηρούμε ότι και στις 3 περιπτώσεις και τα 3 αντικείμενα είναι καθαρά-net. Αυτό σημαίνει ότι το βάθος πεδίου έχει διευρυνθεί ακόμη περισσότερο.

Βέβαια ίσως καλύτερα είναι να καταγράψετε σε ένα χαρτί τις ρυθμίσεις σε όλες τις περιπτώσεις και κατόπιν να δείτε τις φωτογραφίες στον υπολογιστή σας ώστε να έχετε την δυνατότητα να παρατηρήσετε τα αποτελέσματα πολύ καλύτερα.
Αν βέβαια χρησιμοποιήσετε κάποιο πρόγραμμα όπως το Lightroom της Adobe
ή το ACDSee ή κάποιο άλλο, στα στοιχεία που συνοδεύουν την κάθε φωτογραφία κατά την προεπισκόπισή  της, αναγράφονται και όλες οι ρυθμίσεις που έχετε βάλει εκείνη την στιγμή.

Εύχομαι ότι το συγκεκριμένο μάθημα να σας βοήθησε να κατανοήσετε,  όπως και τα επόμενα μαθήματα – ασκήσεις που θα ακολουθήσουν. Φυσικά αν έχετε κάποια πρόταση να μας κάνετε για κάποια άσκηση-μάθημα μπορείτε να μας προτείνετε ή και να συμμετέχετε.  Να είστε καλά !!!


Πέμπτη 17 Μαρτίου 2011

Φωτογραφικά φίλτρα & Είδη

Τα φωτογραφικά φίλτρα είναι από τα πιο απαραίτητα εξαρτήματα στην τσάντα ενός φωτογράφου.
Με τα φίλτρα και μόνο μπορείτε να κάνετε τις φωτογραφίες σας να φαίνονται πολύ διαφορετικές και πιο ενδιαφέρουσες. Είναι προφανές ότι η ψηφιακή φωτογραφία αλλά και τα πολύ πλούσια σε φίλτρα προγράμματα επεξεργασίας εικόνας ,έχουν κάνει πολλά από τα κανονικά φίλτρα να είναι πια άχρηστα ,έτσι θα αναφερθούμε σε φίλτρα που μπορούν να είναι χρήσιμα και στην σημερινή ψηφιακή εποχή και στην ψηφιακή φωτογραφία

ΕΙΔΗ ΦΙΛΤΡΩΝ

Φίλτρα προστατευτικά του φακού

UV
Το πιο κοινό για αυτή την χρήση φίλτρο είναι ένα φίλτρο UV που δεν προσφέρει καμία χρωματική αλλοίωση .Όμως προστατεύει τον φακό από σκόνες γρατσουνιές και πτώσεις. Έχει μια χρησιμότητα στο να κόβει την αχρείαστη υπεριώδη ακτινοβολία που επίσης είναι ευαίσθητα τα φωτογραφικά υλικά. Αλλά αυτό επιτυγχάνεται από οποιοδήποτε κρύσταλλο και ειδικά από τα κρύσταλλα των σύγχρονων φακών με τις πολλαπλές επιστρώσεις. Την ίδια αντιUV προστασία έχουν και οι κάθε είδους ψηφιακοί αισθητήρες.

1A
Ένα άλλο φίλτρο που χρησιμοποιείται για τους ίδιους λόγους με το UV είναι το φίλτρο skylight ή 1Α που όμως δεν είναι εντελώς ουδέτερο αλλά έχει μια ελαφριά ροζ απόχρωση. Στο ασπρόμαυρο δεν έχει καμία επίδραση αλλά στο έγχρωμο κόβει λίγο την μπλε ακτινοβολία γιαυτό και χρησιμοποιείται συνήθως σε μεγάλα υψόμετρα και σε συννεφιασμένες βροχερές μέρες που η μπλε ακτινοβολία περισσεύει. Βέβαια για μια πιο καλή διόρθωση σε τέτοιες καταστάσεις υπάρχουν άλλα πιο κατάλληλα φίλτρα το 81Α ή το 81c.

ND.Φίλτρα ουδέτερης πυκνότητας.
Τα φίλτρα ουδέτερης πυκνότητας είναι φίλτρα διαβαθμισμένα σε γκρίζους τόνους και το μόνο που κάνουν είναι να κόβουν το φως που θα περάσει μέσω του φακού στη φωτογραφική μηχανή. Υπάρχουν σε πυκνότητες με διαφορές συνήθως του ένα στοπ και το 2 κόβει 1 στοπ το 4 κόβει 2 κτλπ. Ή διαβαθμισμένα με την πραγματική τους πυκνότητα (πχ 0.3 , 0.6 κτλ).Τα φίλτρα ουδέτερης πυκνότητας χρησιμεύουν σε καταστάσεις που χρειαζόμαστε ανοιχτά διαφράγματα και έχουμε πολύ φως (π.χ όταν θέλουμε μικρό βάθος πεδίου) ή όταν χρειαζόμαστε αργές ταχύτητες (πχ τεχνική panning).Υπάρχουν επίσης και τα ντεγκραντέ φίλτρα ουδέτερης πυκνότητας που χρησιμεύουν όταν έχουν δύο τμήματα της εικόνας με μεγάλες φωτιστικές διαφορές.

Πολωτικά φίλτρα.
Είναι τα πιο ακριβά συνήθως φίλτρα αλλά και τα φίλτρα που κανένα πρόγραμμα επεξεργασίας εικόνας δεν μπορεί να κάνει αυτό που προσφέρουν. Το πολωτικό φίλτρο αποτελείτε από δύο κρύσταλλα που το ένα περιστρέφεται και έτσι μπορούμε να επιλέξουμε το αποτέλεσμα που θα έχει στην εικόνα μας. Η βασικές του εφαρμογές είναι ο έλεγχος των αντανακλάσεων και ο κορεσμός των χρωμάτων και υπάρχει σε δύο τύπους ,γραμμικό πολωτικό και κυκλικό .Το δεύτερο είναι απαραίτητο στις autofocus φωτογραφικές μηχανές.

Φίλτρα close up.
Τα φίλτρα close up είναι η φτηνή λύση όταν θέλουμε να φωτογραφίσουμε από πολύ κοντά ,γιατί αυξάνουν την μεγεθυντική ικανότητα του φακού μας και υποκαθιστούν τους macro φακούς είναι περιττό να πούμε ότι η ποιότητα τους είναι χαμηλή .Είναι διαβαθμισμένα σε βαθμούς μεγέθυνσης ή διοπτρίες (+1 ,+2 +3, κλπ) και συνήθως πουλιούνται σε σετ των 3 ή 4).Μαζί με το δακτυλίδι αντιστροφής του φακού , τα δακτυλίδια προέκτασης και τις φυσούνες είναι τα εξαρτήματα που προσπαθούν να υποκαταστήσουν φτηνά ένα macro φακό που συνήθως η ποιότητα του είναι αξεπέραστη.

Φίλτρα χρωματικής διόρθωσης
για την ασπρόμαυρη φωτογραφία.
Τα φίλτρα αυτά είναι χρωματιστά και μας βοηθάνε στον έλεγχο του τόνου του γκρι που θα αποδοθούν τα διάφορα χρώματα στις φωτογραφίες μας. Μερικά παραδείγματα ένα πορτοκαλί φίλτρο θα αποδώσει τον ουρανό σαν πιο σκούρο γκρι από ότι θα τον κατέγραφε το φιλμ με αποτέλεσμα τα σύννεφα να ξεχωρίζουν ,ένα κόκκινο φίλτρο θα κατέγραφε τον ουρανό σχεδόν μαύρο και όλα τα κόκκινα αντικείμενα στις φωτογραφίες μας πολύ φωτεινότερα από ότι είναι πραγματικά.

Μπορεί τα προγράμματα επεξεργασίας εικόνας να φαίνεται ότι έχουν κάνει τα φωτογραφικά φίλτρα να περάσουν σε αχρηστία αλλά τις περισσότερες φορές το αποτέλεσμα με τα φίλτρα είναι καλύτερο από την οποιαδήποτε επεξεργασία ακόμη και με ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές χώρια που τίποτε δεν μπορεί να αντικαταστήσει ένα πολωτικό ή ένα ουδέτερης πυκνότητας

Παρασκευή 7 Ιανουαρίου 2011

Επεξήγηση τεχνικών χαρακτηριστικών για ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές


1. Price = τιμήNo comments

2. Body Material = Υλικό σώματος
Plastic (πλαστικό) ή magnesium alloy (κράμα μαγνησίου) δείχνει την ανθεκτικότητα του σώματος. Είναι επίσης δείκτης της ποιότητας της μηχανής: πλαστικό = χαμηλή ποιότητα, μεταλλικό = ποιοτική κατασκευή. Δεν ενδιαφέρει και πολύ αν σκοπεύετε να την πετάξετε μετά από 2 χρόνια. Εδώ που τα λέμε, έτσι όπως προχωράει η τεχνολογία των ΨΦΜ, είναι πολύ πιθανό το νέο σας καμάρι να θέλει πέταμα μετά από δύο χρόνια.

3. CCD effective pixels = Ενεργά εικονοστοιχεία του CCD
3 ή 4 ή 5 ή 6 Mp (Mega pixels) είναι οι συνηθισμένες τιμές. Εδώ παίζεται το μεγάλο παιχνίδι των εταιρειών επειδή η ανάλυση είναι από τις πιο δημοφιλείς προδιαγραφές. Εάν δεν σκοπεύετε να επεξεργάζεστε τις φωτογραφίες στον υπολογιστή, η ανάλυση των 3 Mp είναι αρκετή.

4. CCD size = Μέγεθος CCD
Όσο μεγαλύτερος είναι ο αισθητήρας CCD τόσο καλύτερα. Προδιαγραφή δίκοπο μαχαίρι: μεγαλύτερο CCD θέλει φακό μεγαλύτερης διαμέτρου για την ίδια φωτεινότητα φακού και πολύ προσεκτικότερη προσαρμογή του φακού στο CCD. Δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο μηχανές με μικρότερο CCD να δίνουν καλύτερη εικόνα.

5. CCD color filter array = Διάταξη συστοιχίας φίλτρων του CCD
GRGB ή RGBE ή CYGM … Για να σχηματιστεί μία έγχρωμη εικόνα χρειάζεται σύνθεση τριών ή καλύτερα τεσσάρων βασικών χρωμάτων. Στο CCD, με την προσθήκη κατάλληλων φίλτρων, κάθε ομάδα pixels ενεργοποιείται από ένα μόνο χρώμα.

 6. Pixel pitch = Μέγεθος εικονοστοιχείου
Η προδιαγραφή αυτή προκύπτει από την ανάλυση και το μέγεθος του CCD. Όσο μεγαλύτερο είναι το μέγεθος του pixel, τόσο λιγότερο θόρυβο έχει η τελική εικόνα.

7. A/D converter = Μετατροπέας από αναλογικό σε ψηφιακό
12 ή 14 bits. Αν και η τελική εικόνα jpeg έχει 8 bits ανά pixel και χρώμα, το πλήθος των bits του A/D δείχνει τη γκάμα έντασης φωτός που μπορεί να καταγράψει η μηχανή. Όσο περισσότερα bits, τόσο καλύτερα. Επίσης, αν η μηχανή έχει τη δυνατότητα αποθήκευσης raw format, μπορείτε να εκμεταλλευτείτε από το photoshop όλα τα bits.

8. Image sizes = Μεγέθη εικόνας
Τα μικρότερα μεγέθη που μπορείτε να επιλέξετε σε βάρος της ποιότητας της εικόνας με κέρδος τις περισσότερες φωτογραφίες στην κάρτα.

9. Image ratio = Λόγος εικόνας
4:3 (όπως η οθόνη του Η/Υ) ή 3:2 (όπως η τυπωμένη φωτογραφία). Η ψηφιακή φωτογραφία έχει ως βασικό στόχο την εμφάνισή της  στην οθόνη του Η/Υ οπότε, αντίθετα από ότι περιμένουμε στην αρχή, οι βασικές αναλογίες της εικόνας είναι 4:3. Αν τυπώσουμε, όμως, φωτογραφία με τις αναλογίες αυτές, ή θα πρέπει να κοπούν τα επάνω και κάτω τμήματα της εικόνας ή να προστεθούν λευκές λουρίδες δεξιά και αριστερά, ώστε να χωρέσει η εικόνα στην αναλογία 3:2 της κλασικής φωτογραφίας.

10. Movie clip = Απόσπασμα ταινίας
Ανάλυση 640Χ480 καλύπτει ολόκληρη την οθόνη της τηλεόρασης. Μικρότερες αναλύσεις όπως 320Χ240 ή 160Χ120 εμφανίζονται στο κέντρο της οθόνης με σκοτεινό πλαίσιο.
fps: frames per second: εικόνες ανά δευτερόλεπτο. Όσο μικρότερος είναι αυτός ο αριθμός τόσο περισσότερο αποσπασματική φαίνεται η κίνηση.
Μέγιστη διάρκεια της εγγραφής βίντεο είναι συνήθως 30 sec ή, σε ταχύτερες μηχανές, όσο χωράει η κάρτα μνήμης.
     
11. Still image file formats = Format αρχείων ακίνητης εικόνας.
Το στάνταρ είναι το jpeg. Κάποιοι προτιμούν το TIFF στο οποίο μπορούν να αποθηκευθούν περισσότερα χρώματα σε κάθε pixel. Τέλος, στο RAW format, που είναι κάτι σαν το αρνητικό στις αναλογικές μηχανές, φυλάγεται απευθείας η έξοδος του CCD χωρίς κανένα  αλγόριθμο white balance (ισορροπίας λευκού) ή sharpening (οξύτητας). To raw format απαιτεί ειδικά πρόσθετα (plug-ins) για να διαβαστεί στο photoshop.

12. Lens = Φακός
Όλα τα λεφτά. Προσδιορίζεται συνήθως το μέγεθος του ζουμ και η φωτεινότητα στα δύο άκρα του φακού, zoom wide και zoom tele. Δεν προσδιορίζεται η ποιότητα του φακού (βλέπε παραμόρφωση στα δύο άκρα του ζουμ, glare, ανάλυση του φακού, κλπ). Για να κρίνετε την ποιότητα του φακού πρέπει να δείτε (ή ακόμη καλύτερα να τραβήξετε) δοκιμαστικές φωτογραφίες κάτω από ελεγχόμενες φωτιστικές συνθήκες.

13. Zoom control = έλεγχος του ζουμ
Το ιδανικό είναι ένας μηχανικός δακτύλιος που μετακινεί απευθείας τα κατάλληλα στοιχεία του φακού (mechanical zoom ring). Αμέσως χαμηλότερη λύση είναι ένας δακτύλιος που δίνει ηλεκτρονική εντολή για ηλεκτρικό ζουμ (zoom by wire). Τέλος, η πιο φθηνή και πιο συνηθισμένη λύση, είναι το ζουμ να γίνεται με μπουτόν η λεβιέ στο σώμα της μηχανής.

14. Lens thread = σπείρωμα του φακού
Απαραίτητο αν θέλετε να βάλετε φίλτρα ή πρόσθετους φακούς. Η έλλειψή του προσδιορίζει από μόνης της χαμηλότερη κατηγορία μηχανής (τα πάντα βέβαια είναι σχετικά). Αν έχετε ήδη φίλτρα θα πρέπει να δείτε τη διάμετρο του σπειρώματος ώστε να παραγγείλετε και το κατάλληλο δαχτυλίδι προσαρμογής από τη μία διάμετρο στην άλλη.

15. Digital zoom = ψηφιακό ζουμ
Απαραίτητο αν δε σκοπεύετε να επεξεργάζεστε τις φωτογραφίες σας στον υπολογιστή. Απαράδεκτο σε αντίθετη περίπτωση. Συνηθισμένη τιμή 3Χ.

16. Focus modes = τρόποι εστίασης
AF: auto focus: αυτόματη εστίαση. MF: manual focus: χειροκίνητη εστίαση.

17. Auto focus modes = τρόποι αυτόματης εστίασης
Single: απλός. Εστιάζει μία φορά, με το πάτημα της πρώτης σκάλας του κουμπιού του κλείστρου.
Continuous: συνεχής. Εστιάζει συνέχεια, όσο η μηχανή είναι αναμμένη. Κερδίζετε σε χρόνο εστίασης, χάνετε σε ζωή μπαταρίας.
Monitor: εστιάζει συνεχώς, όση ώρα έχετε πιεσμένη την πρώτη σκάλα.

18. Auto Focus Areas = περιοχές αυτόματης εστίασης
Ο τρόπος που επιλέγονται τα αντικείμενα στα οποία θα γίνει εστίαση.
Multi-point AF: AF πολλαπλών σημείων. Χωρίζεται το κάδρο σε περιοχές και επιλέγονται αυτόματα οι περιοχές που περιέχουν κοντινά αντικείμενα.
Center AF: AF κέντρου. Αυτόματη εστίαση στα αντικείμενα της κεντρικής περιοχής του κάδρου.
Spot AF: AF σημείου. Αυτόματη εστίαση σε ένα σημείο του κάδρου (στο κέντρο ή, σε πιο εξελιγμένες μηχανές, σε επιλεγόμενο σημείο).

19. AF Illumination lamp = λυχνία φωτισμού αυτόματης εστίασης
Μπορεί να λείπει ή να υπάρχει για να βοηθάει στην αυτόματη εστίαση σε συνθήκες χαμηλού φωτισμού. Η αποτελεσματικότητα της λυχνίας σε κάθε μηχανή πρέπει να ελεγχθεί.
Hologram AF ή laser beam: δέσμη laser που προβάλει φωτεινές γραμμές ώστε να βοηθηθεί η αυτόματη εστίαση.

20. Manual focus = χειροκίνητη εστίαση
Ο τρόπος με τον οποίο γίνεται η χειροκίνητη εστίαση. Το ιδανικό είναι ένας μηχανικός δακτύλιος που μετακινεί απευθείας τα κατάλληλα στοιχεία του φακού (mechanical focus ring). Αμέσως χαμηλότερη λύση είναι ένας δακτύλιος που δίνει ηλεκτρονική εντολή για ηλεκτρική εστίαση (focus by wire). Τέλος, η πιο φθηνή και πιο συνηθισμένη λύση, είναι η εστίαση να γίνεται με μπουτόν η λεβιέ στο σώμα της μηχανής.

21. Normal focus range = περιοχή κανονικής εστίασης
Οι αποστάσεις, από μερικά εκατοστά μέχρι άπειρο, που μπορεί να εστιάσει η μηχανή.

22. Macro focus range = περιοχή εστίασης μάκρο
Οι αποστάσεις, από μερικά εκατοστά μέχρι μερικά εκατοστά, που μπορεί να εστιάσει η μηχανή στην ειδική θέση εστίασης μάκρο.

23. Sensitivity equivalence = ισοδυναμία ευαισθησίας
Auto (100 – 200): στη θέση auto η μηχανή επιλέγει αυτόματα ευαισθησία ISO από 100 μέχρι 200.
ISO 50, ISO 100, ISO 200, ISO 400: δέχεται χειροκίνητα αυτές τις ρυθμίσεις ευαισθησίας ISO.
Όσο μεγαλύτερη είναι η ρύθμιση τόσο ευκολότερα μπορείτε να τραβήξετε φωτογραφία σε συνθήκες χαμηλού φωτισμού αλλά, επίσης, τόσο περισσότερο θόρυβο (κόκκο) θα έχει η φωτογραφία.

24. Metering = μέτρηση έκθεσης
Multi-pattern: πολλαπλών περιοχών. Υπολογίζεται η έκθεση σε πολλά σημεία της εικόνας και λαμβάνεται ο μέσος όρος.
Center-weighted: κεντροζυγισμένη. Υπολογίζεται και πάλι ο μέσος όρος του φωτισμού, αλλά το κέντρο της εικόνας συμμετέχει με μεγαλύτερο βάρος.
Spot: σημείου. Υπολογίζεται η έκθεση με βάση το φωτισμό ενός σημείου της εικόνας, στο κέντρο της η με επιλογή του.

25. Min / Max shutter = η ελάχιστη / μέγιστη ταχύτητα κλείστρου
Ο μέγιστος / ελάχιστος χρόνος έκθεσης σε δευτερόλεπτα. Αναφέρεται ξεχωριστά για κάθε τρόπο ρύθμισης της έκθεσης της μηχανής.

26. Shooting modes = τρόποι τραβήγματος
Οι τρόποι που διαθέτει η μηχανή για ρύθμιση της έκθεσης.
Auto: πλήρως αυτόματη έκθεση
Program: αυτόματη έκθεση με κάποιες δυνατότητες επέμβασης στην ταχύτητα, το χρόνο, κλπ
Aperture priority: επιλογή διαφράγματος, αυτόματη ρύθμιση χρόνου.
Shutter priority: επιλογή ταχύτητας, αυτόματη ρύθμιση διαφράγματος
Manual: χειροκίνητη επιλογή και ταχύτητας και διαφράγματος

27. Exposure compensation = αντιστάθμιση έκθεσης
Αύξηση (υπερέκθεση) ή μείωση (υποέκθεση) της έκθεσης κατά μερικά EV σε σχέση με την έκθεση που έχει υπολογίσει το αυτόματο σύστημα της μηχανής.

28. AE lock = κλείδωμα αυτόματης έκθεσης
Κρατάει τις ίδιες ρυθμίσεις διαφράγματος – ταχύτητας και για τις επόμενες λήψεις. Χρήσιμη δυνατότητα σε λήψεις πανοραμικών φωτογραφιών όπου όλες οι λήψεις πρέπει να έχουν την ίδια έκθεση ώστε να ενωθούν σε μία φωτογραφία πιο εύκολα.

29. AF lock = κλείδωμα αυτόματης εστίασης
Κρατάει τη ρύθμιση απόστασης εκείνης της στιγμής για τη λήψη της φωτογραφίας. Χρήσιμη δυνατότητα όταν θέλουμε να εστιάσουμε σε ένα αντικείμενο που δεν είναι στο κέντρο του κάδρου.

30. Bracketing = Διαδοχική λήψη φωτογραφιών με διαφορετικές ρυθμίσεις
Πατώντας το κουμπί του κλείστρου, η μηχανή κάνει πολλές (3 ή 5) λήψεις αλλάζοντας κάποια παράμετρο όπως έκθεση, εστίαση, οξύτητα, κλπ. Συνηθέστερο είναι το bracketing στην έκθεση. Χρησιμοποιείται όταν θέλουμε να είμαστε σίγουροι ότι θα έχουμε μία σωστή λήψη.

31. Noise reduction = μείωση θορύβου
Οι τρόποι μείωσης του θορύβου που διαθέτει η μηχανή.

32. Image parameters = παράμετροι εικόνας
Οι ρυθμίσεις που διαθέτει η μηχανή για την ποιότητα της εικόνας. Συνηθέστερες είναι η οξύτητα (sharpening), ο κορεσμός των χρωμάτων (saturation) και η αντίθεση (contrast).

33. Picture effects: εφφέ εικόνας
Για όσους αρέσκονται στις πολλές ρυθμίσεις της μηχανής. Τα εφφέ που διαθέτει η μηχανή και άλλα χίλια εφφέ μπορούν να γίνουν εκ των υστέρων στο photoshop.

34. White balance = ισορροπία λευκού
Επειδή δε γίνεται να είναι όλα αυτόματα, πρέπει να πείτε στη μηχανή τι εννοείτε όταν λέτε λευκό χρώμα. Συνηθέστερη ρύθμιση είναι η αυτόματη, αλλά δε δουλεύει πάντα καλά. Πιο σίγουρη είναι η χειροκίνητη ρύθμιση: σημαδεύετε κάτι λευκό ώστε να γεμίσει όλο το κάδρο και λέτε στη μηχανή ότι αυτό είναι λευκό με κάποιο συνδυασμό πλήκτρων.
Auto: αυτόματη
Daylight / sun light: φως ημέρας / ήλιου
Cloudy: συννεφιά
Fluorescent: λαμπτήρας φθορισμού
Incandescent: λαμπτήρας πυράκτωσης
Flash: χρήση φλας
Manual: χειροκίνητη

35. Continuous = συνεχής ή High speed = υψηλής ταχύτητας λήψη
Το πλήθος των φωτογραφιών σε κάθε ανάλυση που μπορεί να τραβάει συνεχόμενα και με ταχύτητα η μηχανή. Π.χ. σε υψηλή ανάλυση μπορεί να τραβήξει 4 φωτογραφίες με ρυθμό3 fps (frames per second = λήψεις ανά δευτερόλεπτο). Είναι σημαντικός δείκτης της ταχύτητας των ηλεκτρονικών κυκλωμάτων της μηχανής. Δώστε το βάση ακόμη και αν δε σκοπεύετε να το χρησιμοποιήσετε.

36. Flash modes = τρόποι λειτουργίας φλας
Αυτόματος τρόπος: το φλας ανάβει αυτόματα όταν είναι σκοτεινά ή όταν υπάρχουν και πολύ φωτεινά και πολύ σκοτεινά μέρη στην εικόνα.
On/off: επιλέγουμε αν θα ανάψει ή όχι το φλας.
Slow sync: κάνει μεγάλη έκθεση για να βγουν τα σκοτεινά και μακρινά αντικείμενα και ανάβει και το φλας για να βγουν τα κοντινά. Χρήσιμη δυνατότητα σε πορτρέτα με σκοτεινό φόντο.
Red eye reduction: μείωση του φαινομένου των κόκκινων ματιών. Συνήθως γίνεται με μία προ-φλασιά για να κλείσουν οι κόρες των ματιών. Το φαινόμενο των κόκκινων ματιών είναι σε μερικά άτομα πιο έντονο, για το λόγο αυτό οποιαδήποτε συγκριτικά τεστ πρέπει να γίνονται στο ίδιο πάντοτε άτομο.

37. Flash compensation = αντιστάθμιση φλας
Να μπορείτε να αυξήσετε ή να μειώσετε την ένταση του φλας σε σχέση με το φωτισμό που έχει υπολογίσει η μηχανή.

38. Flash metering = μέτρηση έκθεσης φλας
Ο τρόπος που μετριέται ο φωτισμός των αντικειμένων από το φλας. Ο πιο συνηθισμένος τρόπος είναι να ανάψει το φλας δύο φορές. Την πρώτη φορά μετριέται το ανακλώμενο φως και υπολογίζεται η ένταση της λάμψης και η έκθεση. Τη δεύτερη φορά, γίνεται η λήψη. Σε ακριβότερα συστήματα, ανάβει μία μόνο φορά το φλας και παρακολουθείται το ανακλώμενο φως “on-line”. Μόλις συμπληρωθεί ο απαιτούμενος φωτισμός δίνεται εντολή στο φλας να σβήσει.

39. External flash = εξωτερικό φλας
Η δυνατότητα της μηχανής να δέχεται εξωτερικό φλας. Οι περισσότερες μηχανές δέχονται μόνον ειδικά φλας.

40. Tripod mount = στήριξη τρίποδα
Συνήθως μεταλλικό σπείρωμα για τη στερέωση της μηχανής σε τρίποδο.

41. Self timer = χρονόμετρο αυτοφωτογράφησης

42. Remote control = τηλεχειριστήριο
Wired (ενσύρματο) ή wireless (ασύρματο).

43. Viewfinder = σκόπευτρο
Μπορεί να είναι οπτικό (optical) ή ηλεκτρονικό (EVF). Το ηλεκτρονικό έχει κάλυψη 100% του κάδρου αλλά καταναλώνει μπαταρία. Είναι απαραίτητο σε μηχανές με μεγάλο ζουμ.

44. Connectivity = διασυνδέσεις
USB 1.1 χαμηλής ταχύτητας ή USB 2.0 υψηλής ταχύτητας για τη μεταφορά των εικόνων από τη μηχανή στον υπολογιστή.
A/V out: ρυθμιζόμενη PAL (ευρωπαϊκή) ή NTSC (αμερικάνικη) έξοδος για την τηλεόραση.

45. Power = τροφοδοσία
Μπορεί να γίνεται από ειδική μπαταρία LiION μόνο για τη μηχανή αυτή ή από NiMH γενικής χρήσεως. Η ειδική μπαταρία είναι πιο ελαφριά και κρατάει περισσότερο, αλλά είναι ειδική και μόνο μία. Οι NiMH απαιτούν φορτιστή και κρατούν λιγότερο αλλά είναι πολύ – πολύ φθηνότερες και πιο γενικής χρήσης. Θυμηθείτε: η καλύτερη μηχανή είναι άχρηστη χωρίς μπαταρίες.

46. Weight και dimensions = βάρος και διαστάσεις
Για την τσέπη, για τον ώμο ή για το βαλιτσάκι; Ξεκινήστε την επιλογή σας από εδώ.