Πώς να φωτογραφίσετε καταρράκτη

Ήρθε η ώρα να κάνουμε μερικά πρακτικά μαθήματα.
Σε αυτό το άρθρο θα σας πώ μερικά κολπάκια που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για να βγάλετε φωτογραφίες σε καταρράκτες ή ποτάμια, όπου το νερό να έχει μια μεταξένια και απαλή όψη όπως αυτή.

 

Το βασικό μας εργαλείο για ένα τέτοιο εγχείρημα είναι ένα τρίποδο. Σκοπός μας είναι να επιτύχουμε χαμηλή ταχύτητα κλείστρου έως και μερικά δευτερόλεπτα, και χωρίς τρίποδο θα ήταν ακατόρθωτο να μην έχουμε κουνημένη φωτογραφία. Η αργή ταχύτητα θα μας δώσει στη φωτογραφία το "ghosting" εφέ και έτσι το νερό θα έχει αυτήν την απαλή όψη.

Εδώ είναι μια φωτογραφία απο έναν καταρράκτη στον Όλυμπο η οποία τραβήχτηκε με υψηλή ταχύτητα κλείστρου 1/250 και έτσι το νερό "πάγωσε". Άλλη μια συνηθισμένη φωτογραφία.

Δείτε τωρα κι αυτή την φωτογραφία η οποία τραβήχτηκε με ταχύτητα κλείστρου 6 sec.

Η φωτογραφία δείχνει πιό δραματική και το νερό είναι πιο καλαίσθητο και ευχάριστο για το μάτι.

Λόγω το ότι θα είναι μέρα και ίσως πολύ φωτεινή, θα αντιμετωπίσετε το πρόβλημα της υπερέκθεσης. 
  Βάλτε το πιό κλειστό διάφραγμα που διαθέτει ο φακός σας και κρατήστε την τιμή της ταχύτητας στα 4 sec. Επίσης μειώστε τα ISO στο ελάχιστο. Συμβουλευτείτε και το φωτόμετρο της μηχανής σας αν θέλετε. Κλικ...  Άν δείτε οτι η φωτογραφία είναι σκοτεινή τότε ανοίξτε πάλι το διάφραγμα όσο χρειαστεί για να έχετε σωστή έκθεση ή ίσως να θέλατε να αυξήσετε και την ταχύτητα στα 6 sec.

 Φυσικά υπάρχει και το ενδεχόμενο να μήν καταφέρετε να φέρετε την έκθεση εκεί που πρέπει γιατί η μέρα ίσως να είναι πολύ φωτεινή. Τί κάνουμε τότε;

 Σε μια παλαιότερη ανάρτηση είχα αναφερθεί στα φίλτρα των φακών. Άν λοιπόν έχετε μαζί σας ένα ουδέτερο φίλτρο ND ή περισσότερα απο ένα με διαφορετικές τιμές σκουρότητας, δοκιμάστε να τοποθετήσετε μπροστά στον φακό σας ένα φίλτρο. Το ND φίλτρο επιτρέπει συγκεκριμένη ποσσότητα φωτός να το διαπεράσει αναλόγως σκουρότητας. Έτσι μπορούμε να κερδίσουμε απο 1-2 stop έως ίσως και 8-10.

                                                      B+W 77mm ND 3.0 Filter

Άλλο ένα πρόβλημα που μπορεί να συναντήσετε σε τέτοιες αποστολές είναι να αιωρούνται στον αέρα σταγονίδια απο το νερό που πέφτει με ορμή, ειδικά σε μεγάλους καταρράκτες ή ορμητικά ποτάμια. Γι' αυτό θα συνιστούσα να έχετε μαζί σας και ένα τηλεφακό. Ίσως ένα 70-200mm ή όποιον έχετε στην διαθεσή σας, για να έχετε την δυνατότητα να είστε σε μακρινή απόσταση απο τον καταρράκτη και να μην ρισκάρετε να καταστρέψετε τον εξοπλισμό σας.


                                                Καλή επιτυχία !!!
 

Read More

Τί είναι το κουμπί AE-L / AF-L σε μια Nikon μηχανή

Εάν χρησιμοποιείτε Nikon φωτογραφική μηχανή απο τα μικρά μοντέλα όπως μια D3100 ή και κάποιο καθαρά επαγγελματικό μοντέλο όπως D700 D800 D3X, θα βρείτε στο πίσω μέρος της ένα κουμπί με την ένδειξη AE-L / AF-L. Τί είναι λοιπόν αυτό το κουμπί, και που ενδεχομένως θα μας χρησίμευε;

 Ας κάνουμε για αρχή μία μετάφραση. ΑΕ-L σημαίνει Auto Exposure-Lock (κλείδωμα αυτόματης έκθεσης) και AF-L  σημαίνει Auto Focus-Lock (κλείδωμα αυτόματης εστίασης)

Μπορεί να χρησιμοποιηθεί καί σε συνδυασμό των δύο, αλλά καί μεμονομένα για κάθε μία απο τις δύο λειτουργείες. Στις εργοστασιακές ρυθμίσεις η λειτουργία του κουμπιού είναι σε συνδυασμό και των δύο. Για να αλλάξουμε την λειτουργία του, μπαίνουμε στο μενού όπως φαίνεται στην παρακάτω εικόνα και κάνουμε την επιλογή που επιθυμούμε.

 

AE-L

Άν λοιπόν χρησιμοποιείτε την μηχανή σας σε αυτόματο ή σε πρόγραμμα με προτεραιότητα ταχύτητας κλείστρου ή διαφράγματος κάθε φορά που αλλάζετε την σκόπευση, αλλάζουν και οι τιμές που μετρά η μηχανή. Αυτό σε ορισμένες περιπτώσεις δεν μας βοηθά όπως για παράδειγμα σε λήψη πανοραμικής φωτογραφίας. Και αυτό γιατί σε κάθε αλλαγή σκόπευσης θα υπαρχουν και διαφορετικές τιμές έκθεσης με συνέπεια να είναι αδύνατη η σύνθεση των φωτογραφιών που τραβήξατε σε μια (στο photoshop), λόγω των διαφορών που θα έχει η μια με την άλλη. Εδώ λοιπόν λύνει το πρόβλημα το AE-L. Κρατώντας το πατημένο μέχρι να τελειώσουμε τις λήψεις για την πανοραμική φωτογραφία, θα κρατήσει σταθερές τις τιμές που υπάρχουν την στιγμή που το πατήσαμε.
Άλλο ένα καλό παράδειγμα που το AE-L θα μας βοηθήσει έιναι όταν το θέμα μας μετακινείται διαρκώς μέσα σε ένα χώρο και εμείς θέλουμε να τραβήξουμε επαναλαμβανόμενες φωτογραφίες. Π.χ. ένα παιδάκι που τρέχει στο πάρκο. Με αυτό τον τρόπο όλες οι φωτογραφίες που θα έχουμε τραβήξει την δεδομένη στιγμή θα έχουν τις ίδιες τιμές έκθεσης.
 Να θυμάστε οτι σε περίπτωση που η μηχανή σας είναι σε manual (πλήρως χειροκίνητες ρυθμίσεις) το AE-L είναι αυτονόητο οτι δεν μας είναι χρήσιμο. 
 Κατα την γνώμη μου όμως προσπαθήστε να έχετε την μηχανή σας σχεδόν παντα αν όχι πάντα σε manual. Μόνο έτσι θα μάθετε φωτογραφία και θα είστε στο μέγιστο δημιουργικοί.

AF-L 

Παρόμοια λειτουργία με το κλείδωμα της έκθεσης είναι και το κλείδωμα της εστίασης (AF-L).
Πατώντας το δέν αφήνει τον φακό να εστιάζει συνεχώς κατα την πίεση της "σκανδάλης" στη μισή διαδρομή της.
Η μηχανή έχει επιλογή πολλαπλής εστίασης αλλά και σημειακής.
 Στην πρώτη περίπτωση μήν έχετε την ψευδαίσθηση ότι όλα τα σημεία θα είναι εστιασμένα. Αυτή η λειτουργεία χρησιμεύει στην περίπτωση που ο χρήστης δεν επιθυμεί να αναλωθεί στην εστίαση και αφήνει την μηχανή να αποφασίσει μόνη της για την καλύτερη δυνατή εστίαση. Αυτό δέν σημαίνει οτι θα είναι και το καλύτερο δυνατόν.
Η καλύτερη μέθοδος εστίασης σε ακρίβεια είναι η σημειακή. Δηλαδή το κεντρικό σημείο στο view finder.
Ναι αλλά άν δεν θέλουμε να τοποθετήσουμε το θέμα μας στο κέντρο του κάδρου τι κάνουμε;
Εδώ έρχεται να μας λύσει τα χέρια το AF-L.
Πρώτα εστιάζουμε στο κέντρο το θέμα μας το οποίο είναι ακίνητο μέσα στον χώρο πατώντας την "σκανδάλη" μέχρι το μέσω της διαδρομής της. Έπειτα κρατάμε πατημένο το AF-L και στη συνέχεια τοποθετούμε το θέμα σε όποιο σημείο του κάδρου θέλουμε, άσχετα αν το κεντρικό σημείο εστιασης είναι πάνω στο θέμα ή όχι. Έχοντας κρατημένο το κουμπί AF-L ο φακός δεν θα επιχειρήσει να εστιάσει ξανά κατα την πίεση της "σκανδάλης" σε ενδεχομένως λάθος σημείο. Τραβάμε την φωτογραφία και έχουμε την εστίαση που επιθυμούμε.

Η λειτουργία AF-L μας χρησιμεύει σε όλες τις λειτουργίες της μηχανής, χειροκίνητες ή μή. 

Read More

Rule of thirds - Κανόνας των τρίτων

Απο τα πιό δύσκολα πράγματα στην φωτογραφία για ενα νέο φωτογράφο, είναι το σωστό crop (κάδρο).
Δηλαδή όταν τραβάς μία φωτογραφία εκτός των άλλων, να έχεις και την προσοχή σου στο πού θα τοποθετήσεις το θέμα σου και ενδεχομένως και το φόντο σου σε συνδυασμό με το θέμα σου. Έχω αναρτήσει παλαιότερα σχετικά μαθήματα αλλά ας πούμε τώρα τον κανόνα των τρίτων "rule of thirds" ο οποίος θα σας βοηθήσει να τραβάτε πιό καλαίσθητες και ενδιαφέρουσες φωτογραφίες.

Ας χωρίσουμε το υποτιθέμενο κάδρο της φωτογραφίας σε τρία οριζόντια μέρη και τρία κάθετα (εικ.1)
 

                                                                         (εικ.1)
Φανταστείτε λοιπόν οτι αυτό είναι ότι βλέπετε μέσα στο view finder της μηχανής σας.
Τώρα εξαρτάται απο το θέμα που φωτογραφίζετε. Για παράδειγμα ας πάρουμε την ομολογουμένως πανέμορφη κυρία και ας την φωτογραφίσουμε στο σαλόνι της (εικ.2)

                                                                              (εικ.2)
Τί παρατηρείτε;  Εγώ πάντως βλέπω απλά μια σωστά φωτισμένη φωτογραφία αλλά κάτι της λείπει.
Τί θα λέγατε να την κάνουμε λίγο πιό ενδιαφέρουσα...

                                                                            (εικ.3)
Μήπως τώρα μας κάθεται καλύτερα στο μάτι; Νομίζω οτι είναι πολύ καλύτερη απο την πρώτη.
 Τί είναι όμως αυτό που την κάνει πιό ενδιαφέρουσα;  Ας πάρουμε την πρώτη φωτογραφία και ας την χωρίσουμε με τον κανόνα των τρίτων (εικ.4).

                                                                          (εικ.4)
Αυτό που παρατηρούμε είναι ότι η κυρία βρίσκεται στο κέντρο του κάδρου μας και το φόντο απλά είναι αδιάφορο και ειδικά το αριστερό μέρος είναι άδειο. Ας δούμε και την δεύτερη λήψη(εικ.5).

                                                                          (εικ.5)
Εδώ βλέπουμε οτι τοποθετώντας την κυρία πρός το πρώτο τρίτο του κάδρου, αυτό απο μόνο του δίνει άλλη αισθητική στην φωτογραφία. Σε συνδυασμό με το φόντο οπου οι πίνακες βρίσκονται στο
πρώτο τρίτο και ο καναπές πρός το τρίτο τρίτο στα οριζόντια χωρίσματα, κάνει την φωτογραφία μας απο τεχνικής πλευράς πολύ καλή. Και αυτό γιατί χρησιμοποιήσαμε την τεχνική των τρίτων "rule of thirds".
Δείτε μερικά ακόμη παραδείγματα φωτογραφιών που τραβήχτηκαν με τον κανόνα αυτό.

Read More

Φωτισμός φωτογραφίας

Είναι μια από τις πιο σημαντικές πτυχές για τον τρόπο που τραβάτε τις φωτογραφίες σας, και τον τρόπο που αναδεικνύονται. Η δυσκολία έγκειται στις διαφορετικές, συνεχώς μεταβαλλόμενες συνθήκες φωτισμού: φωτογραφία μπορεί να ληφθεί σε εσωτερικό ή εξωτερικό χώρο, το πρωί ή το βράδυ, μερικές φορές σε μεταβαλλόμενες συνθήκες. Σ’ αυτό το άρθρο θα βρείτε  ορισμένες βασικές ιδέες και συμβουλές για το πώς να χρησιμοποιήσετε τον φωτισμό με απλά λόγια για όσους ξεκινάνε με την φωτογραφία.

Υπάρχουν διάφορες τεχνικές που χρησιμοποιούνται από επαγγελματίες φωτογράφους κατά τη λήψη και την επεξεργασία φωτογραφιών ώστε να ανατρέψουν τον κακό φωτισμό και να πάρουν καλές λήψεις. Ας εξετάσουμε τις βασικές μεθόδους λήψης σε διαφορετικό φωτισμό και τις πηγές φωτισμού.

 

Συνθήκες Δρόμου

Όταν φωτογραφίζετε στο δρόμο, ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στην επιλογή της ημέρας (καιρικές συνθήκες) και την ώρα της ημέρας, καθώς οι παράγοντες αυτοί θα μπορούσαν να βελτιώσουν σημαντικά ή να επιδεινώσουν την ποιότητα των φωτογραφιών. Για παράδειγμα, στη συννεφιά οι εικόνες μπορεί να αποκτήσουν ένα βαρετό και λιγότερο θετικό τόνο ή βλέμμα από ότι σε μια ηλιόλουστη ημέρα, αλλά σε μια ηλιόλουστη ημέρα, διατρέχετε τον κίνδυνο της υπερβολικής αντίθεσης ή έκθεσης στη φωτογραφία. Οι βέλτιστες συνθήκες για τις περισσότερες φωτογραφήσεις στο δρόμο είναι μια ηλιόλουστη μέρα με λίγα σύννεφα στον ουρανό. Ο ήλιος πρέπει να είναι πίσω και ελαφρώς προς την πλευρά του φωτογράφου. Και, φυσικά, ο καλύτερος χρόνος για να πάρετε τις εικόνες σας είναι λίγο πριν το πρωί, ή το απόγευμα γιατί αυτή τη στιγμή της ημέρας οι συνθήκες φωτισμού για  την φωτογραφία είναι κοντά στο ιδανικό.

 

Αν είστε σε φωτογράφηση στο δρόμο, να είστε προσεκτικοί κατά τη λήψη με τον ήλιο, στην προκειμένη περίπτωση, ο φωτισμός μπορεί να προκαλέσει τις εικόνες ξεθωριασμένες, χαμηλής αντίθεσης, και με τα χρώματα να μην είναι έντονα. Στη φωτογραφία, υπάρχουν τεχνικές για λήψη με οπίσθιο φωτισμό, ή αντίθετο φως, και όταν τις χρησιμοποιείτε μπορείτε να πάρετε εξαιρετικής ποιότητας φωτογραφίες. Μην ξεχάσετε να ενεργοποιήσετε το φλας όταν ένα αντικείμενο είναι  σκοτεινό. Όταν βρίσκεστε έξω μην τείνετε το φακό της κάμερας απευθείας προς τον ήλιο, γιατί το άμεσο ηλιακό φως μπορεί να χαλάσει τον αισθητήρα της κάμερας.

 

Εσωτερικός φωτισμός

Η επιλογή του φωτισμού κατά τη φωτογράφηση σε εσωτερικούς χώρους δεν είναι λιγότερο σημαντικός παράγοντας. Το βέλτιστο φως για την φωτογράφηση εντός χώρων είναι το φως της ημέρας, αλλά αν δεν υπάρχει αρκετός, θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσετε το ενσωματωμένο φλας ή επιπρόσθετα. Η εκτίμηση για την επιλογή του φωτισμού για κάθε εικόνα είναι ξεχωριστή και συχνά εξαρτάται από την έκθεση και το θέμα σας. Παρ ‘όλα αυτά, θα πρέπει πάντοτε να καθοδηγείται από ορισμένους κανόνες.

 

Πρώτα απ ‘όλα, να θυμάστε ότι ο φωτισμός ποικίλλει σημαντικά ανάλογα με την απόσταση από την πηγή του φωτός. Αυτό σημαίνει ότι όσο πιο μακριά είστε από το παράθυρο, η επιδείνωση του φωτισμού που θα παρατηρήσετε είναι μεγαλύτερη. Πάντα προσπαθήστε να φωτογραφίζετε όσο το δυνατόν πλησιέστερα προς το παράθυρο, και μην στέκεστε μεταξύ της φωτεινής πηγής και του θέματος, επειδή μπορείτε να ρίξετε σκιά. Λήψη με οπίσθιο φωτισμό, όταν το αντικείμενο είναι μεταξύ σας και της φωτεινής πηγής, μπορεί να γίνει μόνο με το φλας, αλλιώς θα πάρετε μόνο το περίγραμμα του θέματος.

 

Ανεπαρκές φως γενικά

Σε περίπτωση ανεπαρκούς φυσικού φωτός, ο ευκολότερος τρόπος για να επιτευχθεί μια καλή φωτογραφία είναι η χρήση του φλας της φωτογραφικής σας μηχανής ή με αύξηση της ευαισθησίας. Χρησιμοποιώντας μεγάλες τιμές της ευαισθησίας οδηγεί σε μια κοκκώδη εικόνα που είναι αισθητή ακόμα και σε μικρές εικόνες, οπότε αν δεν είστε επαγγελματίας με πολλές γνώσεις και πείρα, δοκιμάστε με το φλας.

Πρώτα απ ‘όλα, βεβαιωθείτε ότι έχετε τη σωστή απόσταση από το θέμα. Οι φωτογραφίες που λαμβάνονται με το φλας από απόσταση 1 έως 1,5 μέτρα μπορεί να αντανακλούν το φως, και εικόνες στις οποίες το θέμα είναι μακρύτερα από 10 μέτρα να είναι πολύ σκοτεινές. Ως εκ τούτου, η βέλτιστη απόσταση για λήψεις χρησιμοποιώντας το ενσωματωμένο φλας θα πρέπει να είναι 1,5 έως 10 μέτρα. Κατά τη χρήση του φλας, οι φωτογραφίες έχουν συχνά το λεγόμενο φαινόμενο των κόκκινων ματιών, έτσι μπορείτε να το αφαιρέσετε χρησιμοποιώντας το ενσωματωμένο πρόγραμμα στην κάμερα ή με μεταεπεξεργασία. Όταν η φωτογράφηση γίνεται με φλας, δώστε προσοχή στα διάφορα αντικείμενα που το αντικατοπτρίζουν που εμπίπτουν στο κάδρο. Για να μην χαλάσει την εικόνα σας, αλλάξετε τη γωνία, για να απαλλαγείτε από αυτό το αποτέλεσμα.

Read More

Αρχιτεκτονική φωτογραφία - Βασικές αρχές (Αrchitectural photography)

Στις τουριστικές εξορμήσεις μας, τις περισσότερες φορές, βρισκόμαστε μπροστά από κτίρια και μνημεία που διαφοροποιούνται σε ό,τι αφορά τις διαστάσεις τους, τις κατασκευαστικές μεθόδους και την αισθητική τεχνοτροπία τους. Οι διαφορές είναι τόσο μεγάλες, δε, ώστε κάθε φορά πρέπει να προσεγγίζουμε το ανάλογο οικοδόμημα με εναλλακτική φωτογραφική τακτική, για να αναδείξουμε τόσο αυτό όσο και το περιβάλλον στο οποίο είναι τοποθετημένο.

Η απόσταση, η γωνία, η ώρα της ημέρας, ο καιρός, τα κτίρια και τα δέντρα τριγύρω, η ύπαρξη νερού (θάλασσα, λίμνη, ποταμός), το υλικό από το οποίο είναι κατασκευασμένο το οικοδόμημα (πέτρα, μάρμαρο, γυαλί, μέταλλο) είναι παράμετροι που μπορείτε να αξιοποιήσετε για να βγάλετε εντυπωσιακές φωτογραφίες. Ας δούμε μαζί τι πρέπει να κάνετε και τι πρέπει να αποφύγετε, αν θέλετε να βγάλετε πραγματικά καλές φωτογραφίες κτιρίων και μνημείων κατά τις περιηγήσεις σας.

Όλα είναι θέμα... timing Περισσότερο από το "τι" θα φωτογραφίσετε και "πότε" θα το φωτογραφίσετε έχει σημασία το "πότε": ανάλογα με το φως που "λούζει" την περιοχή στην οποία βρίσκεται το οικοδόμημα που θέλετε να απαθανατίσετε, θα λάβετε και διαφορετικό αποτέλεσμα. Πρώτος κανόνας για τη φωτογράφηση κτιρίων στη διάρκεια της ημέρα είναι το ότι, αν δεν έχουμε ηλιοφάνεια, τα πράγματα είναι σκούρα (κυριολεκτικά)! Κατά τη φωτογράφηση του ίδιου κτιρίου σε διαφορετική χρονική στιγμή μπορεί να αλλάξει άρδην η εντύπωση που παρουσιάζει η φωτογραφία:

• Το χάραμα, πριν ανατείλει ο ήλιος, δεν υπάρχει αρκετό φως, ώστε να φαίνονται οι σκιές. Η φωτογράφηση είναι δύσκολη, αλλά, αν υπάρχει υγρασία στην ατμόσφαιρα ή ομίχλη, η φωτογραφία θα αποκτήσει ενδιαφέροντα χαρακτήρα. 

Αξιοποιήστε τη φωτογράφηση ενός κτιρίου επάνω σε λόφο ή κοντά σε ποτάμι ή λίμνη. Για να έχετε θετικότερα αποτελέσματα, καλό θα ήταν να χρησιμοποιήσετε σχετικά αργό κλείστρο (π.χ. 1/5 sec), για να συγκεντρώσει αρκετό φως ο φακός.

 

• Τις πρωινές ώρες, κατά τις οποίες ο ήλιος έχει ήδη ανατείλει, είναι ίσως η καλύτερη ώρα για φωτογράφηση, καθώς υπάρχει άφθονο φως, οι σκιές είναι ικανοποιητικές και έτσι αναδεικνύονται οι λεπτομέρειες του κτιρίου: γείσα, εσοχές, γλυπτά και σκαλιστά στην πρόσοψη φαίνονται πολύ καλά. 

Το φως χτυπά τα αντικείμενα από πλάγια, κάτι το οποίο είναι βασικός κανόνας για κάθε εξωτερική φωτογράφηση.

 

• Το μεσημέρι το φως είναι πολύ δυνατό ("σκληρό") και υπάρχει κίνδυνος υπερέκθεσης. Το φως πέφτει σχεδόν κάθετα και χάνονται οι λεπτομέρειες. Οι σκιές γίνονται πολύ έντονες και συχνά το σύστημα φωτομέτρησης υπολειτουργεί. 

Αποτέλεσμα αυτής της λανθασμένης φωτομέτρησης είναι οι φωτογραφίες να έχουν έντονη ανομοιομορφία στην κατανομή της φωτεινότητας.

 

• Το απόγευμα και λίγο πριν από το ηλιοβασίλεμα δημιουργούνται πολύ καλές συνθήκες φωτογράφησης. Λόγω της μειωμένης υγρασίας, σε σχέση με τις πρωινές ώρες, αυξάνεται το ωφέλιμο βάθος, αν υπάρχει κάποιο τοπίο πίσω από το κτίριο.

Με κρυμμένο τον ήλιο πίσω από το κτίριο είναι δυνατή η σύλληψη της σκοτεινής σιλουέτας του σε μια σύνθεση καθαρά καλλιτεχνική, δεδομένου μάλιστα ότι ο ουρανός θα έχει πάρει ιδιαίτερα εντυπωσιακές αποχρώσεις στην κλίμακα του κόκκινου - κίτρινου.

 

• Τη νύχτα μπορείτε να αξιοποιήσετε τον τεχνητό φωτισμό (τις λάμπες του δρόμου, τα φώτα των δωματίων, του κτιρίου, πιθανή φωταγώγηση κ.λπ.) και να προσαρμόσετε το φακό ανάλογα: καθυστερείτε όσο το δυνατό το κλείστρο, για να συγκεντρώσει πολύ φως, επιδιώκετε να κρατήσετε τη μηχανή απόλυτα σταθερή, διότι το παραμικρό κούνημα προκαλεί φλουτάρισμα, και στην ανάγκη ανεβάζετε την ευαισθησία του αισθητήρα, όχι πάνω από ISO 200, αν έχετε πρόβλημα με τον οπτικό θόρυβο.

Λάβετε τα μέτρα σας Ας ρίξουμε όμως μια ματιά στις ρυθμίσεις της μηχανής, οι οποίες θα δώσουν τις καλύτερες φωτογραφίες. Σε σχέση με άλλες φωτογραφικές εξορμήσεις, η φωτογράφηση αρχιτεκτονικής είναι σχετικά απλούστερη υπόθεση -τουλάχιστον από πλευράς φωτομέτρησης-, καθώς τα κτίρια από πέτρα, τούβλο ή μπετόν έχουν τονικότητα κοντά στο μέσο γκρίζο, οπότε η μηχανή θα μετρήσει σωστά και θα δώσει καλό επίπεδο έκθεσης.

Εάν όμως το υλικό του κτιρίου είναι πολύ σκούρο (π.χ. φιμέ τζάμια, σκούροι τοίχοι) ή πολύ ανοιχτόχρωμο (π.χ. ασβεστωμένα αιγαιοπελαγίτικα σπίτια), πρέπει να αντισταθμίσετε ανάλογα. Εάν, λοιπόν, η μηχανή σας μετρά πάνω σε ένα σκούρο κτίριο και σας δίνει διάφραγμα f/8 και ταχύτητα 1/30, εσείς βάλτε f/8 και 1/60 ή f/11 και 1/30 (θυμηθείτε ότι αυτά τα δύο δουλεύουν αντιστρόφως ανάλογα). Εάν αντιθέτως η μηχανή μετρά πάνω σε ένα κατάλευκο σπίτι ή ένα κτίριο μέσα στο χιόνι και σας δίνει π.χ. 1/250 sec χρόνο έκθεσης και διάφραγμα f/8, εσείς επιλέξτε στο χειροκίνητο 1/125 και f/8 ή 1/250 και f/5.6. Αν έχετε τη δυνατότητα για αντιστάθμιση έκθεσης (EV compensation), βάλτε -1 στοπ για σκοτεινό κτίριο και +1 για υπερβολικά ανοιχτόχρωμο. Σε περίπτωση που η μηχανή "μπερδεύεται" επειδή υπάρχει ήλιος στο κάδρο και το κτίριο βγαίνει σαν μια σκοτεινή σιλουέτα, μετακινήστε το φακό, ώστε να βλέπετε μόνο το κτίριο, φωτομετρήστε (πατήστε τη σκανδάλη μέχρι το μέσο) και με βάση αυτές τις μετρήσεις ξαναφτιάξτε το κάδρο σας και τραβήξτε τη φωτογραφία (αυτό το κόλπο δεν δουλεύει σε πολλές μηχανές με αποκλειστικά αυτόματες ρυθμίσεις).

Σωστή γωνία - Κατάλληλος φακός  Φυσικά, δεν φωτογραφίζουμε με τον ίδιο τρόπο όλα τα κτίρια: ένα κλασικό κτίριο (π.χ. ένα ανάκτορο) που έχει οριζόντια ανάπτυξη είναι σκόπιμο να το φωτογραφίσουμε μετωπικά ή με μικρή γωνία από τα πλάγια.

Σε αρχαιολογικά μνημεία και χώρους με πολλά ενδιαφέροντα κτίρια σε παράταξη, είναι καλό η μηχανή μας να έχει ευρυγώνιες δυνατότητες, κάτω από τα 32mm που αποτελούν το στάνταρ για την πλειονότητα των compact μηχανών. Εάν μπορείτε να κατεβείτε στα 28, 24, ακόμα και στα 16mm (κάτι το εφικτό, βέβαια, μόνο στις ριφλέξ μηχανές), μπορείτε να τραβήξετε εκπληκτικά τοπία, στα οποία θα δεσπόζει το κτίριο που έχετε επιλέξει να φωτογραφίσετε.
Στην περίπτωση πολύ υψηλών κτιρίων (π.χ. ουρανοξύστες) είναι πολύ δύσκολο να φωτογραφίσουμε ακριβώς από κάτω κοιτάζοντας στην κορυφή χωρίς να καμπυλωθούν οι ακμές του κτιρίου. 

Σε αυτήν την περίπτωση δεν έχετε και πολλές επιλογές: είτε χρησιμοποιείτε έναν ειδικό φακό για την εξουδετέρωση της κύρτωσης ή δουλεύετε εκ των υστέρων τη φωτογραφία στο Photoshop με το εργαλείο της προοπτικής (perspective), αν και η επιτυχία δεν είναι 100% εγγυημένη.

Καλύτερα, λοιπόν, να τηρείτε τις... αποστάσεις από υψηλά κτίρια και να τα δείχνετε μαζί με τον περίγυρό τους, ώστε να καταστήσετε σαφείς τις διαστάσεις τους.

 "Πλάθοντας" τη σωστή σύνθεση Ακόμα κι εάν υποτάξετε το φως στη θέλησή σας, μία άστοχη σύνθεση μπορεί να καταστρέψει μία πολλά υποσχόμενη φωτογραφία. Ένα από τα πιο συνηθισμένα λάθη που γίνονται είναι να παρεμβάλλεται μεταξύ του φακού και του κτιρίου κάποιο από τα πολλά ετερόκλητα αντικείμενα (δέντρα, αυτοκίνητα, περαστικοί). Έτσι, το κεντρικό θέμα χάνει τη δυναμική του.Eάν ο περιβάλλων χώρος του κτιρίου δεν είναι "δικός του" (ένας κήπος π.χ.) και καταλαμβάνεται από άλλα κτίρια και δρόμους, είναι σχεδόν βέβαιο ότι αυτά τα ξένα αντικείμενα θα χαλάσουν την ατμόσφαιρα. Αν έχετε κάνει ένα ταξίδι στη γειτονική Ιταλία και έχετε περιηγηθεί τις περίφημες αναγεννησιακές βίλες, θα παρατηρήσετε ότι το κτίριο "κατέχει" και τον περιβάλλοντα χώρο ή είναι κτισμένο σε έναν λόφο, ώστε να μη χάνεται η φυσιογνωμία του. Ένα δυστύχημα με πολλά παλαιά νεοκλασικά κτίρια ή εκκλησίες -ειδικά στην Αθήνα- είναι το ότι "θάβονται" μέσα στον όγκο των ακαλαίσθητων όγκων από μπετόν, οπότε είναι δύσκολο να φωτογραφηθούν με επιτυχία.
Μην ξεχνάτε να αξιοποιείτε τις ιδιαιτερότητες του περιβάλλοντος, αλλά και τις δυνατότητες που δίνει η ίδια η δομή του κτιρίου: ένα μοντέρνο κτίριο με μεταλλικό σκελετό και τεράστιες γυάλινες επιφάνειες αντανακλά έξοχα τον ουρανό, τα σύννεφα, τα διπλανά κτίρια, τον ήλιο και οτιδήποτε άλλο πέφτει επάνω στη γωνία του φακού σας.

Ένα κτίριο με αψιδωτές διόδους σας προκαλεί να το φωτογραφίσετε μέσα από αυτά, όπως και μία στοά με πολλούς κίονες, η οποία θα φανεί εντυπωσιακή, αν τη φωτογραφήσετε από μέσα και παράλληλα με αυτή. Επίσης, ένα κτίριο (π.χ. γέφυρα, κάστρο) μπορεί να καθρεφτιστεί από μακριά στα νερά μιας λίμνης ή ενός ποταμού, αν πετύχετε νηνεμία και καθαρή ατμόσφαιρα.

Σημασία στη λεπτομέρεια  Διευρύνοντας τις σκέψεις μας για τη χρήση του κατάλληλου φακού, ένας φακός με μεγάλη εστιακή απόσταση (π.χ. 200mm) και άρα υψηλό επίπεδο οπτικού zoom θα σας βοηθήσει να απομονώσετε την πτέρυγα του κτιρίου που βρίσκετε πιο ενδιαφέρουσα και να εστιάσετε σε ακροκέραμα, αγάλματα, γλυπτά, ζωγραφιές, κίονες, τρούλους, θύρες και παράθυρα, φωτιστικά και άλλες περίτεχνες λεπτομέρειες. Ένα πολύ καλό κόλπο για να φωτογραφίσετε αγάλματα, σιντριβάνια ή άλλα αντικείμενα με φόντο τον κύριο όγκο του κτιρίου ή γενικά οποιοδήποτε τοπίο είναι να ανοίξετε αρκετά το διάφραγμα (aperture), ώστε η φωτογραφία να γίνει "ρηχή", μειώνοντας το βάθος πεδίου. Αποτέλεσμα: το αντικείμενό σας φαίνεται θαυμάσια με όλες τις λεπτομέρειές του, ενώ το παρασκήνιο θολώνει με πολύ όμορφο τρόπο.

Για τους έχοντες και κατέχοντες (φακούς) Με τις τιμές των ριφλέξ μηχανών να έχουν πέσει πολύ κάτω από τα 1.000 Ευρώ, είναι ελκυστική η αγορά τους για όσους είναι μεν έμπειροι στη φωτογραφία, αλλά στερούνται του κατάλληλου εργαλείου. Έχοντας μια ριφλέξ ανά χείρας και τον κατάλληλο εξοπλισμό από πλευράς φακών, μπορείτε να τραβήξετε το ίδιο κτίριο από διαφορετικές αποστάσεις και γωνίες, αλλάζοντας άρδην την ατμόσφαιρα και το περιεχόμενο. Καλά αποτελέσματα θα έχετε και με μια compact μηχανή με υψηλό zoom. Έτσι, αν είστε σε μεγάλη απόσταση από το θέμα σας, σε ευρυγώνια θέση των 20mm αυτό ναι μεν θα βγει μικρό, αλλά θα δεσπόζει στο γύρω περιβάλλον. Στα 28mm το κτίριο είναι πιο μεγάλο και καταλαμβάνει μεγαλύτερο μέρος του κάδρου, αλλά και πάλι αυτή δεν είναι η βέλτιστη εστιακή απόσταση. Σε αυτή τη θέση είναι καλύτερο να φωτογραφίζετε ολόκληρα σύνολα από κτίρια, επιμήκη οικοδομήματα στον οριζόντιο ή κάθετο άξονα (πολύ μακρόστενα ή πολύ υψηλά). Καλύτερα τα πράγματα είναι στα 50mm, οπότε το περιβάλλον και το κτίριο έρχονται σε μεγαλύτερη ισορροπία. Στα 100mm το κτίριο κυριαρχεί. Από εκεί και πέρα και ειδικά μετά τα 200mm εστιάζουμε πλέον σε τμήματα του κτιρίου και αρχιτεκτονικές λεπτομέρειες.

Read More

Προεκτάσεις και ευκολίες φλας

Το ενσωματωμένο φλας των compact μηχανών συχνά είναι αδύναμο και περιοριστικό. Ωστόσο πάντα υπάρχουν μεγάλα περιθώρια βελτίωσης!

Λυχνία υποβοήθησης εστίασης: Η λυχνία AF (Auto Focus) Assist, υποβοηθά το σύστημα φωτομέτρησης και περιορίζει τα λάθη όσον αφορά την εκτίμηση της μηχανής αν χρειάζεται ή όχι ενεργοποίηση του φλας.  Η μικρή αυτή (αλλά αρκετά δυνατή) λυχνία λευκού ή πορτοκαλί χρώματος είναι χρήσιμη σε πορτραίτα και κοντινά θέματα.

Ίσως το πιο εξελιγμένο σύστημα AF διαθέτουν ορισμένες μηχανές της Sony (με τελευταίο δείγμα τη Sony Cyber-shot DSC-V3) το οποίο ονομάζεται HAF (Holographic Auto Focus) και το οποίο αποτελείται από ένα πλέγμα κουκκίδων που σχηματίζεται από ακτίνα laser.

Pop-up ("αναδυόμενο") φλας: Το ενσωματωμένο φλας σε πολλές από τις ημιεπαγγελματικές και επαγγελματικές μηχανές τύπου ριφλέξ αλλά και σε αρκετές compact είναι τύπου pop-up και χαρακτηρίζεται από μεγάλη ισχύ και καλύτερα αποτελέσματα καθώς το φως διαχέεται καλύτερα και δε «σκληραίνει» υπερβολικά τις υφές των αντικειμένων.




Εξωτερικά φλας: Τα εξωτερικά φλας δίνουν μοναδική ευχέρεια στον έμπειρο φωτογράφο.
Τα εξωτερικά φλας συνδέονται σε ειδική για αυτό το σκοπό υποδοχή (“hot-shoe”), η οποία φροντίζει για το συγχρονισμό μεταξύ της μηχανής και του μηχανισμού ενεργοποίησης του φλας. Τα πιο ακριβά φλας είναι περίπλοκα συστήματα με δική τους τροφοδοσία και χειριστήρια, ενώ η φωτομέτρηση επιτυγχάνεται μέσω εξελιγμένων συστημάτων φωτομέτρησης TTL (Through The Lens) και συγκεκριμένα οι μετεξελίξεις του TTL, D-TTL (Digital TTL) και i-TTL (intelligent TTL). Σε αυτά τα συστήματα το φλας ενεργοποιείται με μικρές φωτεινές ριπές για να γίνει ακριβής φωτομέτρηση προτού γίνει η κανονική λήψη. Το μεγάλο πλεονέκτημα των εξωτερικών φλας είναι ότι ρυθμίζονται υπό γωνία ώστε το φως να μην πέφτει κατευθείαν στο αντικείμενο που φωτογραφίζουμε αλλά να προσπίπτει αλλού και να διαχέεται (bounce flash) ώστε να φωτίζει ομοιόμορφα το χώρο και να φωτίζει πιο «γλυκά» την εικόνα.

Read More

Τεχνικές χρήσης του φλάς

Η κατεξοχήν χρησιμότητα του φλας έγκειται σε φωτογραφήσεις κοντινών θεμάτων και ιδιαίτερα σε πορτραίτα. Η χρήση του φλας είναι ιδιαίτερα ευεργετική, καθώς η στιγμιαία έντονη φωτεινότητά του επιτρέπει στο θέμα μας να εμφανιστεί σωστά, ακόμη κι όταν κινείται, καθώς το κλείστρο δε χρειάζεται να ανοιγοκλείσει αργά για να πάρει πολύ φως, και όλοι ξέρουμε τι γίνεται όταν το κλείστρο παραμένει επί πολλή ώρα ανοικτό: αν το θέμα μας κινείται έστω και κατ’ ελάχιστο, η κίνηση καταγράφεται στην εικόνα με τη μορφή μιας θολότητας στην κατεύθυνση της κίνησης (motion blur). Αρκετές απλές τεχνικές μας επιτρέπουν να εκμεταλλευθούμε το φλας καλύτερα:

• Εξαφάνιση του φαινομένου red-eye: Το γνωστό πρόβλημα red-eye («κόκκινα μάτια»), εμφανίζεται όταν απο το δυνατό φως του φλας προκαλείται ανταλάκλαση των αιμοφόρων αγγείων των ματιών με αποτέλεσμα αυτά να προκαλούν αλλοίωση του φυσικού χρώματος της κόρης.(βλ. ανάρτηση: http://khomeproductions.blogspot.com/2010/12/red-eyes.html ) Αυτό το φαινόμενο μπορεί να μειωθεί ή να εξαφανιστεί αν χρησιμοποιήσετε την ειδική λειτουργία anti red-eye της μηχανής, με την οποία, πριν τη φωτογράφηση, το φλας ανάβει μια ακόμη φορά. Όσο πιο μακριά είναι το φλας από το φακό, τόσο πιο μειωμένο είναι αυτό το φαινόμενο. Εξάλλου, όλα τα προγράμματα επεξεργασίας εικόνας πλέον διαθέτουν έτοιμο εργαλείο εξάλειψης του φαινομένου red-eye.

• Σωστή επιλογή θέσης υποκειμένου: Το φλας θα λειτουργήσει καλύτερα όταν στο κάδρο σας υπάρχει μόνο ένα υποκείμενο. Αν μέσα στη φωτογραφία υπάρχουν δύο ή περισσότερα πρόσωπα, τότε θα πρέπει όλα να βρίσκονται δίπλα το ένα στο άλλο και όχι το καθένα σε διαφορετικές αποστάσεις από το φακό, ειδάλλως, το πιο κοντινό πρόσωπο θα φωτιστεί περισσότερο. Βέβαια μπορείτε να έχετε εσκεμμένα ένα υποκείμενο πιο κοντά για να ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα. Επίσης, θα πρέπει να προσέξετε ιδιαίτερα όταν φωτογραφίζετε ένα πρόσωπο με την πλάτη του στον τοίχο: αν φωτογραφίζετε έστω και υπό μικρή γωνία, η σκιά που θα δημιουργηθεί θα είναι πολύ σκληρή και εμφανής. Για αυτό αποφεύγετε να φωτογραφίζετε με background τοίχο από πολύ κοντά και προτιμήστε στο φόντο να υπάρχει αρκετός χώρος μέσα στο δωμάτιο ή ένας ανοικτός χώρος με πολλή προοπτική.

• Χρήση φλας την ημέρα: Ακόμα και εκεί που η μηχανή δεν ενεργοποιεί το φλας, μπορούμε να επεμβούμε και να το χρησιμοποιήσουμε ακόμη κι όταν είναι μέρα, προκειμένου να αναδείξουμε τις λεπτομέρειες. Σε αυτή την κατάσταση το φλας λειτουργεί σε θέση “forced” ή “fill”, όπως λέμε, για να αναδείξει λεπτομέρειες που κανονικά δε φαίνονται. Περιπτώσεις που θα χρησιμοποιήσουμε fill φλας είναι οι εξής:

1. Όταν φωτογραφίζουμε πορτραίτο την ημέρα με δυνατό ήλιο κόντρα πίσω από το υποκείμενο με αποτέλεσμα να μη φαίνονται οι λεπτομέρειες του προσώπου.
2. Όταν φωτογραφίζουμε σε εσωτερικό χώρο με επαρκή φωτισμό, αλλά στο φόντο υπάρχουν παράθυρα από τα οποία μπαίνει έντονο φως ή υπάρχουν μεμονωμένες τεχνητές πηγές έντονου φωτός με αποτέλεσμα το υπόλοιπο θέμα να εμφανίζεται υποεκτεθιμένο.

Read More

Zoom: Πότε το χρειαζόμαστε;

Όπως και στην περίπτωση χρήσης κυαλιών, έτσι και μια φωτογραφική μηχανή με υψηλό επίπεδο zoom μας διευκολύνει ώστε να φωτογραφήσουμε θέματα τα οποία δεν μπορούμε (ή δε θέλουμε) να πλησιάσουμε για πολλούς και διάφορους λόγους. Η επιλογή μηχανής με φακό (ακριβέστερα: σύστημα φακών, καθώς σε πολλές περιπτώσεις χρησιμοποιούνται επάλληλοι φακοί διαφορετικών σχημάτων ακόμα και πάνω από 10 τον αριθμό) υψηλού zoom είναι καλή επιλογή γα όσους φωτογραφίζουν αθλητικά γεγονότα (π.χ. ποδοσφαιρικό αγώνα, αγώνες αυτοκινήτων) και εκ των πραγμάτων δεν μπορούν να βρίσκονται κοντά στο επίκεντρο της δράσης. Επίσης μηχανές με υψηλό zoom είναι ιδανικές για παρατηρησιακούς σκοπούς όπως π.χ. παρακολούθηση κινήσεων πτηνών και άλλων ζώων (το λεγόμενο “birdwatching” το οποίο είναι δημοφιλές χόμπυ στο εξωτερικό), και φυσικά στην αστρονομία και συγκεκριμένα στην αστροφωτογράφηση (κυρίως ηλιακές και σεληνιακές παρατηρήσεις). Επίσης μην ξεχνάμε ότι η «τηλεφωτογράφηση» μπορεί να μας δώσει πολύ καλά ανθρώπινα πορτραίτα και μάλιστα καθώς το αντικείμενό μας θα είναι μακρυά μας, η έκφρασή του θα είναι περισσότερο φυσιολογική και λιγότερο επιτηδευμένη.


Ωστόσο, κατά την επιλογή μηχανής με μεγάλο zoom πρέπει να έχετε υπόψη σας τα εξής:

• Όσο περισσότερο zoom κάνουμε, τόσο περισσότερο κάθε αστάθεια του χεριού μας προκαλεί πολύ χειρότερο κούνημα («φλουτάρισμα») στη φωτογραφία, απ’ ότι όταν δε χρησιμοποιούμε zoom. Για αυτό είναι πολύ χρήσιμο ο φακός να διαθέτει σύστημα σταθεροποίησης (stabilizer). Συχνά οικονομικές μηχανές με τηλεφακό της τάξης του 8 ή 10x δε διαθέτουν τέτοιο σύστημα και είναι δύσκολες στο χειρισμό καθώς χρειάζονται τρίποδο για να μην έχετε προβλήματα.
• Όσο περισσότερο zoom κάνετε τόσο «επιταχύνεται» το κινούμενο αντικείμενο που θέλετε να φωτογραφήσετε και τόσο πιο γρήγορα φεύγει από το κάδρο σας. Και πάλι η χρήση τριπόδου είναι απαραίτητη ώστε να μπορείτε να κινείτε εύκολα τη μηχανή στον οριζόντιο άξονα παρακολουθώντας την κίνηση (“panning”).
• Όσο μεγαλύτερο επίπεδο zoom χρησιμοποιείτε τόσο πιο εμφανές είναι το φαινόμενο “vignetting” δηλαδή η εμφάνιση σκοτεινών τριγωνικών περιοχών στις γωνίες της φωτογραφίας. Αυτό το φαινόμενο είναι περισσότερο εμφανές σε θέματα με ανοιχτώχρωμες επιφάνειες. Ωστόσο και πάλι αυτό επαφίεται περισσότερο στην ποιότητα των φακών.
  

Read More

Τεχνικές προδιαγραφές φωτογραφίας διαβατηρίων

Αγαπητοί μας φίλοι καιρό είχαμε να αναρτήσουμε κάτι νέο αλλά η φετινή σαιζόν ήταν πολύ πετυχημένη για μας, και αυτό σημαίνει πολύ δουλειά και λίγος χρόνος. Πιστεύω ότι απο δω και πέρα μέχρι τον Μάιο θα αναρτήσουμε πολλά μαθήματα και tips.

Για σήμερα λοιπόν σας έχω τις προδιαγραφές των φωτογραφιών διαβατηρίου σύμφωνα με τα Ελληνικά αλλά και τα διεθνή πρότυπα. Για όσους λοιπόν ξέρουν λίγο photoshop και θέλουν να κάνουν μόνοι τους αυτή την δουλειά ας ακολουθήσουν τις οδηγίες παρακάτω. Άν δεν πετύχετε τις προδιαγραφές το πιθανότερο ή μάλλον σίγουρο είναι, να μην γίνουν αποδεκτές οι φωτογραφίες και να χρειαστεί να επαναλάβετε την προσπάθεια.

Οι προδιαγραφές είναι οι εξής:

Παλαιότητα και Διαστάσεις φωτογραφίας για Διαβατήριο

Η φωτογραφία για έκδοση διαβατηρίου είναι πρόσφατη και όχι πέραν του μηνός. Οι διαστάσεις της είναι 40mm X 60 mm και θα πρέπει να έχει εμφανισθεί με χημικό τρόπο σε φωτογραφικό χαρτί υψηλής ποιότητας (όχι εκτύπωση με κοινούς εκτυπωτές σε κοινό χαρτί)

 

Πόζα

Για την φωτογραφία του Διαβατηρίου θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί ο μετωπικός τύπος εικόνας.  Η περιστροφή της κεφαλής θα πρέπει να  είναι  λιγότερο από +/-5 βαθμούς από το κέντρο σε κάθε κατεύθυνση. Επάνω - κάτω, αριστερά – δεξιά.

 

Ώμοι

Οι ώμοι θα πρέπει να είναι "ευθυγραμμισμένοι" στην εικόνα. Οι φωτογραφίες "πορτρέτου", όπου το πρόσωπο κοιτάει πάνω από τον ένα ώμο, δεν είναι αποδεκτές.

         

Έκφραση

Η έκφραση θα πρέπει να είναι ουδέτερη (χωρίς χαμόγελο) και με τα δύο μάτια κανονικά ανοιχτά (όχι ορθάνοιχτα) και το στόμα κλειστό. Πρέπει να γίνει κάθε δυνατή προσπάθεια έτσι ώστε οι εικόνες που θα  παραληφθούν να είναι σύμφωνες με τις παρούσες προδιαγραφές. Χαμόγελο με κλειστό στόμα δεν συνιστάται. Ο απεικονιζόμενος  επιβάλλεται να είναι αποκλειστικά μόνος (δεν θα πρέπει να εμφανίζονται πλάτες καρεκλών, παιχνίδια ή άλλα πρόσωπα), κοιτώντας τον φακό με ουδέτερη έκφραση και το στόμα κλειστό.  

 

Παραδείγματα μη αποδεκτών εκφράσεων

α. Κλειστά μάτια

β. Μάτια που καλύπτονται από μαλλιά

γ. Μάτια που καλύπτονται μερικώς από σκελετό γυαλιών   

 

Παραδείγματα μη συνιστάμενων εκφράσεων
α. Χαμόγελο που φαίνονται δόντια ή/και εσωτερικό του στόματος
β. Υπερύψωση φρυδιών
γ. Μάτια που δεν κοιτούν απ’ ευθείας στη κάμερα
δ. Στραβισμός
ε. Συνοφρύωση  

Βοήθεια για την σωστή τοποθέτηση του προσώπου

Δεν πρέπει να φαίνονται τα χέρια ενός ατόμου που υποβοηθά την σωστή τοποθέτηση του εικονιζόμενου προσώπου

Σε καμία περίπτωση οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο δεν θα εμφανίζεται στη μετωπική εικόνα.

 

Φόντο

Το όριο κεφαλιού – φόντου πρέπει να είναι εντελώς ευκρινές σε ολόκληρο το αντικείμενο (το μεγάλο και πυκνό μαλλί είναι αποδεκτό). Δεν πρέπει να φαίνονται καθόλου σκιές στο φόντο του προσώπου.

 

Σκιές στο πρόσωπο

Η περιοχή του προσώπου,  από τα μαλλιά μέχρι το πηγούνι, και από αυτί σε αυτί, θα είναι σαφώς ορατή και χωρίς σκιές. Ειδική μέριμνα θα πρέπει να ληφθεί στις περιπτώσεις όπου πέπλα, μαντίλια ή καπέλα δεν μπορούν να αφαιρεθούν για θρησκευτικούς λόγους και να εξασφαλιστεί ότι αυτά τα καλύμματα δεν κρύβουν οποιαδήποτε χαρακτηριστικά του προσώπου και δεν δημιουργούν κάποια σκιά. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις τα σχετικά καλύμματα πρέπει να αφαιρούνται.

       

Σκιές στα μάτια

 Δε πρέπει να υπάρξουν σκοτεινές σκιές στα μάτια λόγω των φρυδιών. Η ίριδα και η κόρη των ματιών πρέπει να είναι ευκρινώς ορατή.  

      

Ομοιομορφία φόντου

Το φόντο θα πρέπει να είναι απέριττο και δεν πρέπει να περιέχει γραμμές ευθείες ή καμπύλες. Συμπερασματικά το φόντο θα πρέπει να είναι ομοιόμορφο ή με ομοιογενή χρωματισμό, με απαλές διακυμάνσεις φωτεινότητας προς μια κατεύθυνση μόνο.

 

Παραδείγματα φόντου

Ένα προτεινόμενο συνηθισμένο φόντο είναι γκρι χρώματος 18% με απέριττη απαλή επιφάνεια. Απαλά χρωματιστά φόντα όπως το γαλάζιο είναι επίσης αποδεκτά. Ένα λευκό φόντο είναι αποδεκτό με τη προϋπόθεση ότι το πρόσωπο και τα μαλλιά διαχωρίζονται ευκρινώς από αυτό.

 

Φωτισμός θέματος και σκηνικού

Ο φωτισμός θα διαχέεται ομοιόμορφα σε κάθε πλευρά του προσώπου από πάνω έως κάτω. Δεν πρέπει να φαίνεται καμία σημαντική κατευθυντικότητα του φωτός από την οπτική γωνία του φωτογράφου.  

Θερμά σημεία  
Μεγάλη προσοχή πρέπει να ληφθεί για την αποφυγή των "θερμών σημείων" (λαμπερές περιοχές φωτός που γυαλίζει στο πρόσωπο). Αυτά τα φαινόμενα συνήθως προκαλούνται από τη χρήση μιας φωτεινής υψηλής έντασης και συγκέντρωσης. Αντί αυτού επιβάλλεται να χρησιμοποιηθεί διαχεόμενο φως, πολλαπλές ισοδύναμες πηγές ή άλλες μέθοδοι φωτισμού.

Γυαλιά 
Εάν το άτομο φορά συνήθως γυαλιά τότε πρέπει να φοράει τα γυαλιά του για να φωτογραφηθεί. Τα γυαλιά θα πρέπει να είναι καθαρά και διαφανή ώστε η κόρη και η ίριδα των ματιών να είναι σαφώς ορατές.

Εάν  τα γυαλιά είναι τύπου που σκουραίνει αυτόματα με το φως, οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να φωτογραφηθούν κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να μην αλλάξουν αυτά απόχρωση. Μόνο σε ακραίες περιπτώσεις, όπου η απόχρωση δεν μπορεί να μειωθεί, τα γυαλιά θα πρέπει να αφαιρεθούν.

Σκούρα γυαλιά ή γυαλιά ηλίου είναι αποδεκτά μόνο για ιατρικούς λόγους, άλλως επιβάλλεται να αφαιρούνται.

Θα πρέπει να ληφθεί μέριμνα, έτσι ώστε τα πλαίσια των γυαλιών να μην αλλοιώνουν τα μάτια.

Δε πρέπει να υπάρχει καμία αντανάκλαση φωτός στα γυαλιά. Αυτό συνήθως μπορεί να επιτευχθεί τροποποιώντας τη γωνία μεταξύ πηγής φωτός, αντικειμένου και φωτογραφικής μηχανής σε 45^ο (μοίρες) ή και περισσότερο.

Επίδεσμοι ματιών  
Η χρήση επιδέσμων στα μάτια επιτρέπεται μόνο για λόγους υγείας.

 

Κάλυπτρα κεφαλής  

Δεν επιτρέπονται, παρά μόνον για θρησκευτικούς λόγους, αλλά πρέπει να φαίνονται καθαρά τα χαρακτηριστικά του προσώπου, από το κάτω μέρος του σαγονιού έως το απώτερο σημείο του μετώπου, καθώς και οι δύο παρειές του προσώπου.

 

Όχι υπερβολική ή ανεπαρκής έκθεση  
Για κάθε λεπτομέρεια του προσώπου, οι χρωματικές διαβαθμίσεις θα πρέπει να είναι σαφώς ορατές. Με αυτή την έννοια δεν θα πρέπει να υπάρξει κανένας κορεσμός (από υπερβολική ή ανεπαρκή έκθεση) στο πρόσωπο.

 

Εστίαση και βάθος του πεδίου

Η εικόνα θα πρέπει να είναι άριστα εστιασμένη από τη μύτη ως τα αυτιά και από το πηγούνι ως τα μαλλιά. Αν και αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ασάφεια του φόντου, κάτι τέτοιο δεν αποτελεί πρόβλημα. Σε μια τυπική φωτογράφηση, για τη βέλτιστη ποιότητα του προσώπου το f-stop του φακού πρέπει να ρυθμιστεί στα δύο (ή περισσότερα) f-stop κάτω από το μέγιστο άνοιγμα διαφράγματος αν γίνεται για την επίτευξη επαρκούς βάθους πεδίου.

Όλες οι εικόνες θα έχουν ικανοποιητικό βάθος εστίασης για να διατηρήσουν ανάλυση καλύτερη από δύο χιλιοστόμετρα στο πρόσωπο που φωτογραφίζεται.

Ανάλυση εικόνας καλύτερη του 1mm μπορεί να επιτευχθεί εάν σε μια δοκιμαστική φωτογράφηση είναι εμφανή τα χιλιοστομετρικά σημάδια που τοποθετούνται στη μύτη και τα αυτιά του ατόμου που αντικρίζει τη κάμερα.

Εάν η κάμερα στερείται αυτόματης εστίασης, τότε το πρόσωπο πρέπει να τοποθετείται πάντα στη βέλτιστη θέση.

 

Αφύσικο χρώμα

Ο αφύσικα χρωματισμένος φωτισμός, κίτρινος, κόκκινος, κ.λπ. δεν επιτρέπεται. Προσοχή πρέπει να δοθεί για τη διόρθωση της ισορροπίας λευκού φωτός της συσκευής φωτογράφησης. Ο φωτισμός θα παράγει μια εικόνα προσώπου με φυσικούς τόνους σάρκας. Το φαινόμενο "κόκκινα-μάτια" δεν είναι επιτρεπτό. Οι έγχρωμες φωτογραφίες θα πρέπει να βασίζονται σε τεχνικές ισορροπημένου χρωματικά φωτός όπως π.χ. υψηλής θερμοκρασίας χρώματος flash.

Ρύθμιση χρώματος με τη χρήση φόντου γκρι χρώματος 18% ή με άλλη μέθοδο (όπως ρύθμιση του λευκού) συνιστάται. 

 

Διαβάθμιση χρώματος ή τόνων του γκρι

Μια διαδικασία που επιδιώκει υπερβολική ή ανεπαρκή έκθεση ενός χρώματος ή τόνου του γκρι για αισθητικούς λόγους δεν επιτρέπεται. Το πλήρες της εικόνας είναι απαιτητό. Τα δόντια και το λευκό των ματιών θα είναι σαφώς ανοιχτά ή άσπρα (όπου χρειάζεται) και οι μελαχρινές τρίχες ή χαρακτηριστικά (όπου χρειάζεται) θα είναι σαφώς σκοτεινά.

 

Ακτινική παραμόρφωση των φωτογραφικών φακών

Το φαινόμενο «μάτι ψαριού» που συνδέεται με τις ασυνήθιστα μεγάλες μύτες στην εικόνα δεν επιτρέπεται. Αν και κάποια παραμόρφωση είναι σχεδόν πάντα παρούσα κατά τη φωτογράφηση πορτρέτου, η παραμόρφωση αυτή πρέπει να περνά απαρατήρητη από την ανθρώπινη εξέταση.

Η ακτινική παραμόρφωση λόγω φακού είναι ένα φαινόμενο που πρέπει να περιοριστεί. Για ένα τυπικό φωτογραφικό σύστημα με το αντικείμενο σε απόσταση 1,5 με 2,5 μέτρα από τη κάμερα, το εστιακό μήκος του φακού θα πρέπει είναι όσο ενός μέσου τηλεφακού. Για παράδειγμα μια φωτογραφία των 35mm θα χρειαστεί φακό εστιακού μήκους 90 mm με 130 mm . Πρακτικά, για τους διάφορους οπτικούς αισθητήρες, το συνιστάμενο εστιακό μήκος είναι 2 με 3 φορές η διαγώνιος του αντίστοιχου αισθητήρα.  

Διαστάσεις προσώπου

Σε αυτό το σημείο περιγράφονται οι ελάχιστες σχετικές διαστάσεις της πλήρους εικόνας, σε σχέση με το πρόσωπο. Αυτές οι ελάχιστες απαιτήσεις θα βεβαιώσουν ότι ολόκληρο το κεφάλι είναι στην εικόνα, καθώς επίσης και η πάνω γραμμή των ώμων θα είναι ορατή. Το σχήμα παρουσιάζει μια εικόνα πορτρέτου και κεφαλής με τις διαστάσεις Α, Β, BB, CC, και DD  που αναφέρονται  κατωτέρω.

 

       

Σχήμα. - Γεωμετρικά χαρακτηριστικά της πλήρους μετωπικής εικόνας προσώπου

 

Κεντροθετημένη εικόνα

Τα κατά προσέγγιση μεσαία σημεία του στόματος και της γέφυρας της μύτης θα βρεθούν  σε μια  φανταστική κάθετη γραμμή AA που τοποθετείται στο οριζόντιο κέντρο της εικόνας.        

 

Θέση των ματιών

Η απόσταση BB, δείχνει την απόσταση από την κάτω άκρη της εικόνας και μίας φανταστικής οριζόντιας γραμμής που περνά μέσω του κέντρου των ματιών. θα πρέπει να είναι μεταξύ 50% και 65% της συνολικής κατακόρυφου  απόστασης Β της εικόνας. Μία εξαίρεση επιτρέπεται για τα παιδιά κάτω από την  ηλικία των 11 ετών, οπότε σ' αυτή την περίπτωση το χαμηλότερο όριο θα τροποποιηθεί σε 40%

      

Πλάτος του κεφαλιού

Το πλάτος του κεφαλιού ορίζεται ως η οριζόντια απόσταση μεταξύ δύο φανταστικών κατακόρυφων. Κάθε φανταστική γραμμή σύρεται μεταξύ των ανώτερων και χαμηλότερων λοβών κάθε αυτιού και θα τοποθετηθούν εκεί όπου το εξωτερικό του αυτιού συνδέεται με το κεφάλι. Το πλάτος κεφαλής παρουσιάζεται ως μήκος CC στο ανωτέρω σχήμα.

Προκειμένου να βεβαιωθεί ότι το ολόκληρο πρόσωπο είναι ορατό στην εικόνα, το ελάχιστο πλάτος εικόνας θα ορισθεί ως πλάτος εικόνας / πλάτους κεφαλής (A:CC) κοντά στην αναλογία 8:5. 

Για τις μετωπικές εικόνες η αναλογία πλάτους κεφαλιού προς πλάτος εικόνας θα πρέπει να είναι μεταξύ 8:5 ≈ 65% έως 2:1 ή 50% και αυτό καλύπτει τις απαιτήσεις.

Για τις περιπτώσεις που το αντικείμενο έχει υπερβολικά πυκνό μαλλί δεν είναι απαραίτητο να συμπεριληφθεί όλο το μαλλί στη φωτογραφία αλλοιώνοντας τη παραπάνω αναλογία.

   

Μήκος του κεφαλιού

Το μήκος ενός κεφαλιού ορίζεται ως η κάθετη απόσταση μεταξύ της βάσης του πηγουνιού και της κορώνας, εμφανιζόμενο σαν μήκος DD στο ανωτέρω σχήμα.

Προκειμένου να βεβαιωθεί ότι το πρόσωπο ολόκληρο είναι ορατό στην εικόνα, το ελάχιστο ύψος προσώπου μεταξύ της βάσης του πηγουνιού και της κορώνας απόστασης (DD) δεν θα είναι περισσότερο από 65% του κάθετου μήκους της εικόνας.

Για τους έφηβους και τους ενήλικες το διάστημα από το πηγούνι μέχρι το μέτωπο θα πρέπει να καλύπτει το 60% έως 65% του κάθετου μήκους της εικόνας.

Για τα παιδιά, δηλαδή για τα άτομα ηλικίας 11 ετών και κάτω, μια αναλογία ακόμα και 50% είναι αποδεκτή και ίσως απαραίτητη για την αποφυγή παραμορφώσεων όπως το φαινόμενο του "ματιού του ψαριού" ή ασαφούς εικόνας.  

Read More